بیماری آنسفالیت مغزی چیست؟

آنسفالیت یک عفونت مغزی نادر و جدی با علل احتمالی متعدد است. علائم فیزیکی آن معمولاً با مراقبت هایپزشکی و دارویی کاهش می یابد. اما اثرات آن بر عملکرد مغز می تواند باقی بماند و بر زندگی روزمره تأثیر بگذارد.

آنسفالیت چیست؟

آنسفالیت یک التهاب مغزی است که به دلیل عفونتی مانند ویروس یا باکتری، دارو یا نقص سیستم ایمنی رخ می دهد. آنسفالیت یک بیماری نادر و اغلب جدی است که نیاز به مراقبت به موقع دارد.

آنسفالیت چگونه بر بدن تأثیر می گذارد؟

انسفالیت باعث علائم فیزیکی مانند تب، سردرد و گردن درد می شود. همچنین می تواند بر عملکرد مغز (شناختی) تأثیر بگذارد و منجر به سردرگمی و تغییرات رفتاری شود. در برخی موارد، علائم آنسفالیت شناختی مدت ها پس از از بین رفتن علائم فیزیکی باقی می مانند.

آنسفالیت چه تفاوتی با مننژیت دارد؟

هر دو بیماری غیر معمول اما شدید هستند.

برخی از تفاوت های مهم عبارتند از:

• انسفالیت در مغز رخ می دهد.
• مننژیت روی مننژها تأثیر می گذارد. این لایه بافت ظریف از مغز و نخاع محافظت می کند.

چه چیزی باعث آنسفالیت می شود؟

دلایل زیادی باعث به وجود آمدن آنسفالیت می شود از جمله:

ویروس ها: عفونت های ناشی از تبخال، انتروویروس ها، ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV)، نیل غربی و ویروس های منتقله از کنه منجر به آنسفالیت ویروسی می شود. این شایع ترین علت است.
مشکل با سیستم ایمنی: سیستم ایمنی می تواند به اشتباه به مغز حمله کند و باعث آنسفالیت خود ایمنی شود.
باکتری ها و انگل ها: در موارد نادر، این میکروب ها می توانند باعث انسفالیت باکتریایی شوند.

علائم آنسفالیت چیست؟

• تب.
• سردرد.
• درد مفاصل.
• ضعف عضلانی.
• حالت تهوع.
• گرفتگی گردن.

علائم آنسفالیت عصبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تغییر رفتار
• گیجی.
• مشکل در صحبت کردن یا حرکت کردن.
• از دست دادن هوشیاری.
• مشکلات حافظه
• تشنج.
• حساسیت به نور.

تشخیص آنسفالیت

• معاینه فیزیکی برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد علائم
• معاینه عصبی برای ارزیابی عملکرد مغز
• آزمایشات آزمایشگاهی و مطالعات تصویربرداری، که به تایید یا رد آنسفالیت کمک می کند.

آزمایشاتی که ممکن است نیاز داشته باشید عبارتند از:

پونکسیون کمری (تپ ستون فقرات)، که شامل نمونه برداری از مایع نخاعی و بررسی آن در آزمایشگاه است. آزمایش خون، که عملکرد اندام ها را ارزیابی می کند و انواع خاصی از باکتری ها را بررسی می کند.
مطالعات تصویربرداری، مانند سی تی اسکن، MRI و تست MEG. این آزمایشات نشانه هایی از آسیب بافتی را نشان می دهد. آنها همچنین می توانند مسائلی مانند تومورها و خونریزی های مغزی را تشخیص دهند.

آنسفالیت چگونه درمان می شود؟

درمان‌های عفونت مغزی که نیاز دارید به نوع آنسفالیت و شدت آن بستگی دارد.

• آنتی بیوتیک برای درمان عفونت های باکتریایی.
• داروهای ضد ویروسی برای عفونت های ویروسی.
• اگر تشنج دارید داروهای ضد تشنج.
• کمک های تنفسی، از جمله اکسیژن مکمل یا دستگاه تنفس
• تعدیل کننده های ایمنی، که داروهایی هستند که حملات سیستم ایمنی را آرام می کنند.
• مایعات داخل وریدی (IV) برای هیدراته نگه داشتن فرد
• استروئیدها که تورم و فشار مغز را کاهش می دهند.
• در صورت بیهوشی، تغذیه لوله ای برای ارائه غذا.

درمان آنسفالیت خودایمنی و ویروسی ممکن است در عرض چند روز شروع به کار کند. اما ممکن است مدتی طول بکشد تا مغز بهبود یابد. برخی از افراد اثرات شناختی پایداری را تجربه می‌کنند که نیازمند درمان‌های توانبخشی و تغییر سبک زندگی است.

پیشگیری از آنسفالیت

می توان با واکسن های بیماری هایی که باعث انسفالیت می شوند مانند تزریق سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) از این بیماری پیشگیری کرد.

برخی دیگر علائم آنسفالیت طولانی مدت را تجربه می کنند که عبارتند از:

• مسائل مربوط به تعادل و هماهنگی
• مشکل در تمرکز.
• خستگی.
• از دست دادن شنوایی.
• نوسانات و سایر تغییرات رفتاری.
• مشکلات حافظه
• مشکلات گفتاری و زبانی.
• تغییرات در شخصیت، مانند زود عصبانی شدن.

چگونه توانبخشی می تواند به من کمک کند؟

توانبخشی شامل انواع مختلفی از روش های درمانی است که به شما کمک می کند یاد بگیرید که چگونه:

• کارهای روزمره مانند لباس پوشیدن را کامل کنید.
• ارتباط برقرار کنید، حتی اگر صحبت کردن دشوار شود.
• لیست تهیه کنید و از سایر تکنیک های برنامه ریزی استفاده کنید.
• مدیریت پول و سایر منابع
• با تمرینات و وسایل کمکی خاص تعادل و هماهنگی را به دست آورید.

چه کارهایی می توان انجام داد تا زندگی روزمره کمی آسان تر شود؟

تغذیه: آنچه می خورید می تواند بر احساس شما تأثیر بگذارد. مطمئن شوید که غذاهایی می خورید که ویتامین ها و مواد مغذی زیادی دارند. وعده های غذایی باید شامل میوه ها، غلات، گوشت بدون چربی، سبزیجات و محصولات لبنی باشد.
قدم زدن: ممکن است فقط بتوانید دوره های کوتاهی از فعالیت را تحمل کنید. برنامه ریزی وظایف را در تقویم با دوره های استراحت قبل و بعد در نظر بگیرید. این رویکرد می تواند به شما کمک کند از تلاش برای انجام کارهای بیش از حد در یک زمان جلوگیری کنید.
خواب: طبیعی است که در دوران نقاهت احساس خستگی کنید. اما علائم شناختی طولانی مدت نیز می تواند بر کیفیت خواب تأثیر بگذارد. پیروی از یک برنامه ثابت شبانه و استراحت قبل از خواب می تواند کمک کننده باشد.

نکته پایانی

آنسفالیت یک عفونت مغزی است که نیاز به مراقبت در بیمارستان دارد. پس از از بین رفتن عفونت، ممکن است علائم طولانی مدتی را تجربه کنید که بر عملکرد مغز تأثیر می گذارد. دستیابی به پتانسیل بهبودی کامل شما زمان می برد. در برخی موارد، ماه ها یا سال ها. توانبخشی و خودمراقبتی خوب می تواند توانایی ها و کیفیت زندگی فرد را به حداکثر برساند.