پتانسیل برانگیخته مغزی چیست؟

مطالعات پتانسیل های برانگیخته حسی فعالیت الکتریکی مغز را در پاسخ به تحریک بینایی، صدا یا لمس اندازه گیری می کند. هنگامی که مغز توسط بینایی، صدا یا لمس تحریک می شود، سیگنال هایی در طول اعصاب به مغز می رسد. در آنجا، الکترودها سیگنال ها را تشخیص می دهند و آنها را برای تفسیر پزشک نمایش می دهند.

مطالعات پتانسیل های برانگیخته حسی شامل ۳ تست است که پاسخ به محرک های بینایی، شنیداری و الکتریکی را اندازه گیری می کند.

تست پاسخ برانگیخته بصری (VER)

این آزمایش می تواند مشکلات مربوط به اعصاب بینایی را که بینایی را تحت تأثیر قرار می دهند، تشخیص دهد. یک متخصص مغز و اعصاب الکترودهایی را در امتداد پوست سر شما قرار می دهد تا سیگنال های الکتریکی را هنگام تماشای یک الگوی شطرنجی برای چند دقیقه روی صفحه نمایش، ضبط کند.

تست پاسخ برانگیخته شنوایی ساقه مغز (BAER)

این آزمایش می تواند توانایی شنوایی را تشخیص دهد و به تومورهای احتمالی ساقه مغز یا مولتیپل اسکلروزیس اشاره کند. یک متخصص الکترودهایی را روی پوست سر و لاله گوش قرار می دهد و محرک های شنوایی مانند صداها و صداهای کلیک را به یک گوش منتقل می کند.

تست پاسخ برانگیخته حسی تنی (SSER)

این آزمایش می تواند مشکلات نخاعی را که باعث بی حسی دست ها و پاها می شود، تشخیص دهد. برای این آزمایش، یک متخصص  الکترودهایی را به مچ دست، پشت زانوی شما یا مکان های دیگر متصل می کند. او یک محرک الکتریکی خفیف را از طریق الکترودها اعمال می کند. سپس الکترودهای روی پوست سر شما مدت زمانی را که طول می کشد تا جریان در امتداد اعصاب به مغز برسد را تعیین می کند.

چرا ممکن است به مطالعه پتانسیل های برانگیخته حسی نیاز داشته باشم؟

پزشک ممکن است این آزمایش ها را برای ارزیابی شنوایی یا بینایی، به ویژه در نوزادان و کودکان تجویز کند. آنها همچنین برای تشخیص اختلالات عصب بینایی و تشخیص تومورها یا سایر مشکلاتی که بر مغز و نخاع تأثیر می گذارد انجام می شود. آنها همچنین برای ارزیابی عملکرد مغز در کما استفاده می شوند.

این آزمایشات معمولاً به تشخیص خاصی در مورد علت ناهنجاری منجر نمی شود. با این حال، آزمایش پتانسیل های برانگیخته گاهی اوقات می تواند تشخیص مولتیپل اسکلروزیس را تایید کند. ممکن است دلایل دیگری برای پزشک وجود داشته باشد که آزمایش پتانسیل های برانگیخته حسی را توصیه کند.

خطرات مطالعه پتانسیل های برانگیخته حسی چیست؟

مطالعات پتانسیل برانگیخته حسی، روش های ایمن در نظر گرفته می شوند. آزمایش ها می توانند کمی ناراحتی ایجاد کنند. بسته به شرایط پزشکی خاص ممکن است خطراتی وجود داشته باشد. قبل از انجام عمل حتماً در مورد هرگونه نگرانی با پزشک خود صحبت کنید.

برخی عوامل یا شرایط ممکن است با نتایج آزمایش تداخل داشته باشند. این شامل:

• نزدیک بینی شدید
• وجود جرم گوش یا التهاب گوش میانی
• اختلال شنوایی شدید
• اسپاسم عضلانی در سر یا گردن

چگونه برای مطالعه پتانسیل های برانگیخته حسی آماده شوم؟

از پزشک خود بخواهید که به شما بگوید قبل از آزمایش چه کاری باید انجام دهید. در زیر لیستی از مراحل متداول است که ممکن است از شما خواسته شود انجام دهید:

شما یک فرم رضایت نامه را امضا می کنید که به شما اجازه انجام آزمایش را می دهد. فرم را با دقت بخوانید و اگر چیزی نامشخص است سؤال بپرسید.
برای این آزمایش نیازی نیست روزه بگیرید. آرامبخش دریافت نخواهید کرد.
تمام داروها (تجویز شده و بدون نسخه) و مکمل های گیاهی را که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید.
شب قبل از آزمایش موهای خود را بشویید، اما از نرم کننده یا اسپری مو یا سایر محصولات مو استفاده نکنید.
بر اساس وضعیت پزشکی شما، پزشک ممکن است آماده سازی های خاص دیگری را درخواست کند.

در طول مطالعه پتانسیل های برانگیخته حسی چه اتفاقی می افتد؟

آزمایش پتانسیل های برانگیخته حسی ممکن است به صورت سرپایی یا به عنوان بخشی از اقامت شما در بیمارستان انجام شود. رویه ها ممکن است بسته به شرایط شما و عملکرد پزشک متفاوت باشد. با پزشک خود در مورد آنچه در طول آزمایش خود انتظار دارید صحبت کنید.

به طور کلی، آزمون این فرآیند را دنبال می کند:

از شما خواسته می شود که هر گونه لباس، جواهرات، گیره مو، عینک، سمعک، یا سایر اشیاء فلزی که ممکن است در این روش تداخل داشته باشد را بردارید.
اگر از شما خواسته شود لباس را دربیاورید، لباسی به شما داده می شود تا بپوشید.
از شما خواسته می شود که روی صندلی دراز بکشید یا روی تخت دراز بکشید.
یک متخصص مراقبت های بهداشتی الکترودها را با یک خمیر وصل می کند. الکترودها بسته به نوع آزمایش پتانسیل برانگیخته قرار می گیرند.
آزمون به طور کلی به شرح زیر انجام می شود.

پاسخ برانگیخته بصری:

شما چند سانتی متر دورتر از یک صفحه نمایش خواهید نشست.
یک متخصص، الکترودهایی را روی پوست سر شما روی نواحی از مغز که مسئول تفسیر محرک های بینایی هستند، قرار می دهد.
از شما خواسته می شود که نگاه خود را روی مرکز صفحه متمرکز کنید.
سپس از شما خواسته می شود که هر بار یک چشم را ببندید در حالی که صفحه نمایش یک الگوی شطرنجی را نشان می دهد. مربع های شطرنجی یک یا دو بار در ثانیه رنگ می گیرند.

پاسخگویی:

شما در یک اتاق عایق صدا با هدفون می نشینید.
یک متخصص الکترودهایی را در بالای سر و روی یک لاله گوش و سپس لاله دیگر قرار می دهد.
یک صدای کلیک یا یک محرک شنیداری دیگر از طریق گوشی به گوش در حال آزمایش می رسد در حالی که صدای “پوشاننده” به گوش دیگر ارسال می شود تا از آن در برابر محرک محافظت کند.

پاسخ برانگیخته حسی جسمی:

یک متخصص الکترودهایی را روی پوست سر و در یک یا چند نقطه از بدن شما مانند مچ دست، پشت زانو یا کمر قرار می دهد.
شوک های الکتریکی کوچک و بدون درد از طریق الکترودهایی که روی بدن قرار می گیرند، وارد می شوند.
برای هر یک از آزمایش‌ها، فعالیت الکتریکی شناسایی شده توسط الکترودهای روی پوست سر به یک ضبط کننده وارد می‌شود. ضبط کننده سیگنال را تقویت می کند و آن را نمودار می کند تا پزشک شما بتواند نتایج را تفسیر کند.

پس از مطالعه پتانسیل های برانگیخته حسی چه اتفاقی می افتد؟

هنگامی که آزمایش کامل شد، متخصص الکترودها را برداشته و خمیر الکترود را شستشو می دهد. در برخی موارد، ممکن است لازم باشد موهای خود را دوباره در خانه بشویید.

پزشک به شما اطلاع می‌دهد که چه زمانی باید داروهایی را که ممکن است قبل از آزمایش مصرف نکرده‌اید، از سر بگیرید. بسته به شرایط خاص شما ممکن است ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی بعد از عمل دستورالعمل های دیگری به شما بدهد.