ارتباط مغز و اعصاب با خشکی مفاصل!

متخصص مغز و اعصاب: هنگامیکه فرد نمی تواند خودش حرکت کند و هیچ حرکتی در اندام هایش ندارد، دستها و پاهایش در همان وضعیت باقی خواهند ماند و این می تواند منجر به خشکی مفاصل شود. اگر حرکت سبب درد شود، فرد ممکن است برای جلوگیری از درد تمام هنگام در راحت ترین وضعیت بخوابد. اعضایی از بدن که در یک وضعیت به مدت طولانی باقی می ماند می توانند خشک و بد شکل شوند. این بد شکلی و خشکی میتواند در دست ها، پاها، انگشتان دست و پا، گردن و پشت اتفاق بیافتد.

چطور فرد در جلوگیری از خشکی و بد شکلی مفاصل کمک کنیم:

وضعیت بدن و اندام های فرد را چندین بار در طول روز و شب تغییر دهید و به فرد کمک کنید که روی پشت یا شکمش بخوابد، سپس فرد را روی پهلوی چپ و راستش قرار دهید. مفاصل را به صورت آرام و یکنواخت چندین بار در طول یک روز حرکت دهید.

در حین حرکت به مفصل نیرو وارد نکنید. فرد ممکن است مقداری درد داشته باشد، اما این عمل نباید منجر به ایجاد درد زیادی شود. مفاصل را در وضعیت های مستقیم در طول روز و شب یعنی زمانیکه فرد خواب است نگه دارید. فرد ممکن است به اسپیلنت هایی برای نگهداری مفاصل در یک وضعیت مستقیم نیاز داشته باشد.

کمک به فردی که مشکل بلع دارد.

صدمه مغزی باعث صدمات فیزیکی و روحی میشود که این ها روی توانایی بلع تاثیر می گذارند. مشکلات ممکن است شامل ضعف یا مشکلات در هماهنگی عضلات دهان یا حلق شود. عدم توانایی در حرکت آسان لب های فرد، زبان، فک میتواند سبب مشکلات بلع و جویدن فرد شود.

مشکلات بلع شرایط بسیار مشکل و جدی را برای فرد به وجود می آورد مثل ذات الریه، خفگی، کاهش مایعادت بدن و کاهش وزن (سو تغذیه) اگر فرد نتواند راه هوایی خودش را برای تنفس پاک کند خفگی می تواند منجر به مرگ فرد شود.

اگر عضلات مسئول بلع بطور صحیح کار نکنند، غذا یا مایعات ممکن است به داخل ریه وارد و سپس سبب ذات الریه شوند. ذات الریه میتواند منجر به مرگ شود. تب بالا میتواند علامت ذات الریه باشد. کاهش وزن (سو تغذیه) میتواند منجر به انواع زیادی از مشکلات مربوط به سلامتی شود. تغذیه ضعیف میتواند روی توانایی فرد در جهت بهبود شکستگی ها، زخم ها و زخم های بستر تاثیر بگذارد. کاهش مایعات میتواند باعث عفونت های جدی و کاهش توانایی ذهنی فرد شود.

علامت های زیر زمانیکه فرد در نوشیدن مشکل دارد دیده می شوند:

– سرفه کردن

– تلاش زیاد فرد برای پاک کردن راه هوایی خود.

– ایجاد شدن صدای غل غل بعد از عمل بلع.

– تغییر در نوع بلع فرد (در مقایسه با خودتان)

اگر فرد مشکلاتی در بلع مایعات داشته باشد.

. مطمئن شوید که فرد صاف نشسته است. اگر لازم است سر او را حمایت کنید.

. او را به مزه مزه کردن در هر زمانی تشویق کنید.

. به فرد کمک کنید تا در هنگام بلع چانه اش را پایی و به سمت قفسه سینه اش نگهدارد (چانه فرد باید پایین و به سمت قفسه سینه فرد تا هنگامیکه او بلعش کامل شود، نگه داشته شود.)

مایعات را به وسیله نی یا قاشق به فرد بدهید.

. از فرد بخواهید برای هر بار مزه مزه کردن دو بار ببلعد (بلع اضافی به خروج مایع از راه هوای کمک خواهد کرد.)

. از فرد بخواهید که نفس بکشد و آن را نگهدارد، سپس بلع کند و نفس بکشد.

. مایعات غلیظ به مایعی که به او میدهید نشاسته ذرت، نشاسته سیب زمینی یا عسل اضافه کنید (غلظت مایع را در ابتدا طوری درست کنید که مانند عسل باشد. ) اگر بلع بهبود یافت، غلظت را کاهش دهید و ببینید که آیا فرد بدون علامت هایی که نشان دهنده مشکل است به بلع ادامه می دهد یا نه.

که نشان دهنده علامت های زیر هنگامیکه فرد در بلع غذاهای جامد مشکل دارد دیده می شوند:

– خفگی و استفراغ کردن فرد

– بیرون آمدن غذا از دهان یا بینی.

– خود داری فرد از خوردن.

– چسبیدن غذا به بالا یا کناره های دهان یا روی زبان.

– نشان دادن کاهش تنفس هنگام خواندن.

– بالا آمدن غذا از معده به سمت بینی یا گلو.

– صاف کردن گلو به صورت مرتب حین غذا خوردن.

– تاخیر در عمل بلع (در مقایسه با خودتان)

اگر فرد مشکلاتی در بلع غذاهای جامد داشته باشد:

. مطمئن شوید که فرد صاف نشسته است. اگر لازم بود سر وی را حمایت کنید.

. غذا را به تکه های کوچک ببرید (مثل نان)

. غذاهای سفت که جویدن آنها سخت می باشد مثل نان و گوشت سفت به فرد ندهید.

. غذاها را به صورت جویده به فرد بدهید ( مثل غذای کودک).

. بین تکه های غذا جرعه آب به فرد بدهید.

. به او بگوئید هنگام غذا خوردن از تکه های کوچک غذا استفاده کند. نه بیشتر از یک قاشق پر.

. به او بگوئید که در طرف قوی تر دهانش غذا را قرار دهد و بجود.

. به او یاد بدهید که چطور از زبان یا انگشتانش برای حرکت غذا از طرف ضعیف تر دهان به طرف قوی تر استفاده کند.

. به او کمک کنید تا ۳۰ الی ۶۰ دقیقه پس از غذا خوردن صاف بنشیند.

. فرد را بین بلع و پس از خوردن وعده غذایی چک کنید تا مطمئن شوید هیچ غذایی در دهانش باقی نمانده است.

– مشکلات شناختی (فکری) که در هنگام خوردن و آشامیدن فرد دیده میشود:

. مشکلات توجه و تمرکز روی عمل خوردن (برای مثال، سر و صدا یا ورود افراد به اتاق توجه و تمرکز وی را از غذایش دور میکند.)

. نشان دادن رفتار غیر راحت.

. صحبت کردن به طور پیوسته (فرد به دلیل عدم توانایی در توقف صحبتش نمی خورد).

. داشتن مشکلاتی در بیاد آوردن دستور العمل های لازم برای بلع سالم و ایمن.

. پر خوری کردن یا سریع غذا خوردن برای مصون ماندن از خفگی.

– اگر فردی مشکلات فکری که روی عمل بلع تاثیر می گذارد داشته باشد:

. فرد باید لقمه های غذا را کوچک بردارد و وعده ها و دفعات غذایی را بیشتر کند.

. در هر وعده غذایی یک نوع متفاوت از غذا را به وی پیشنهاد کنید.

. فرد را برای خوردن و آشامیدن در مکان آرامی قرار دهید.

. به او یاد آوری کنید لقمه های کوچک بردارد و آرام غذا بخورد.

. در هنگام غذا خوردن و آشامیدن فرد با او صحبت نکنید.

. اگر فرد نا آرام یا خسته است به او غذا ندهید.

کمک های اولیه برای جلوگیری از خفه شدن (Heimlich Maneuver)

هانور هیلیچ بهترین روش شناخته شده برای خارج کردن غذا یا دیگر اشیا از راه هوایی کسی است که در حال خفه شدن است. فردی که در حال خفه شدن است نمیتواند صحبت کند یا سرفه کند به فردی که این دیسترس ها را نشان میدهد و نمی تواند صحبت یا سرفه کند باید کمک فوری برای رفع این موانع شود.

1. پشت سر فردی که در حال خفه شدن است بایستید. فرد را بطور مستقیم به سمت خودتان خم کنید و دستهایتان را در کمرش بپیچید.
2. یک دستتان را مشت کنید و آن را به طور مستقیم بالای ناف فرد قرار دهید.
3. با دست دیگرتان دست مشت شده تان را بگیرید و با یک حرکت سریع و محکم به سمت فضای شکمی فشار دهید، سپس فشار را به سمت بالا پرتاب کنید. این روند باید تا هنگامیکه بیرون آورده شود، تکرار شود.

غذا خوردن فرد آسیب دیده

صدمه مغزی میتواند منجر به مشکلات شناختی، بینایی و حرکتی شوک اینها روی اینکه فرد خودش بتواند غذا بخورد یا نه تاثیر میگذارد. فرد برای یادگیری دوباره مراحل این مهارت به آموزش نیاز دارد. فرد به یادگیری روش های جبرانی برای حل مشکل نقص بینایی که توانایی هایش را برای دیدن چیزی که در حال خوردن ان است تحت تاثیر می گذارد نیاز دارد. فردی که مشکل حرکتی دارد نیز به وسایل خاص یا کمکی فیزیکی برای بدست آوردن استقلالش در غذا خوردن نیاز دارد.

– در زیر پیشنهاداتی برای ارائه کمک به فردی که صدمه مغزی شده است در جهت بدست آوردن دوباره استقلال در غذا خوردن آورده شده است.

مشکلات شناختی که استقلال در غذا خوردن را تحت تاثیر قرارمیدهد.

– فرد ممکن است در توجه و تمرکز روی عمل خود غذا خوردن مشکل داشته باشد.

. فرد باید در مکان آرامی غذا بخورد.

. تعداد افراد حاضر در اتاق باید تنها به فردی که در حال غذا خوردن است و کمک کننده محدود شود.

. مواردی که روی غذا وجود دارد تنها باید به موارد مورد استفاده برای غذا خوردن به وسیله خود محدود شود.

– فرد ممکن است در آغاز یا ادامه غذا خوردن به وسیله خود مشکل داشته باشد. فرد ممکن است این طور به نظر برسد که نمیداند چیز را باید انجام دهد برای کمک به فرد سعی کنید که این دستور العمل ها را انجام دهید.

۱- به فرد بگوئید که چه چیزی نیاز است انجام شود.

۲- به مواردی که نیاز است انجام شوند اشاره کنید.

۳- چیزی که نیاز است انجام شود را به فرد بفهمانید.

۴- دست فرد را بگیرید و آن را در مسیر مورد نظر حرکت دهید.

۵- دستتان را روی دستش قرار دهید و ان را به صورت کوتاهی مانند همان فعالیت حرکت دهید.

۶- دستتان را بردارید و نگاه کنید که آیا او می تواند بدون کمک عمل مورد نظر را ادامه دهد یا نه.

– مشکلات بینایی که غذا خوردن را تحت تاثیر قرار میدهد:

-فردی که صدمه مغزی شده است ممکن است در دیدن چیزهای اطراف خودش مشکل داشته باشد. پیشنهاداتی برای کمک به فرد جهت یادگیری تکنیک های جبرانی برای رفع نقصان آورده شده است.

. به او یاد آوری کنید که به جهت هایی که در دیدن آنها مشکل دارد نگاه کند.

. روی جهت مشکل دار فرد مواردی را جایگذاری کنید به طوریکه به شکل هدف نگاه کند مثل یک شی رنگ شده روشن. زمانیکه فرد سرش را می چرخاند تا به شی نگاه کند، او چیزهای دیگری را در آن سمت با دیدن آنها را از دست داده است، خواهد دید.

. غذا یا دیگر اشیا را هر بار در همان مکان بگذارید آنطور که فرد یاد بگیرید که آنها کجا قرار گرفته اند (حتی اگر او آنها را نبیند) اگر مشکل فرد در وضوح دیدن موارد، ادامه پیدا کرد، فقط اشیا را روی سمتی که بینایی اش قوی تر است قرار دهید.

-فردی که نا بینا است به کمک خاص برای یادگیری محل قرار گیری غذا نیاز خواهد داشت.

. بشقاب، فنجان و وسایل آشپزخانه را روی همان مکان و فیزی که برای هر وعده غذایی آماده است قرار دهید. همچنین غذا را در همان جا و روی همان بشقابی که همیشه غذا می خورد بریزید.

. از روش ساعتی برای شرح مکان غذا استفاده کنید. برای مثال « برنج در ساعت ۲ قرار بگیرد» « سبزیجات در ساعت ۱۰ قرار دهید» « گوشت را در ساعت ۶» این روش میتواند همچنین برای شرح محل بشقاب، کاسه، فنجان و قاشق و چنگال استفاده شود.

اگر فرد در طول هر وعده غذایی بیشتر از یک نوع غذا می خورد از یک بشقاب که روی آن کاسه های جداگانه ای قرار گرفته است استفاده کنید.