علائم پارکینسون در زنان

بیماری پارکینسون یک اختلال پیشرونده است که سیستم عصبی و قسمت هایی از بدن که توسط اعصاب کنترل می شود را تحت تاثیر قرار می دهد. علائم به آرامی شروع می شود. اولین علامت آن ممکن است لرزش فقط در یک دست باشد. لرزش شایع است، اما این اختلال همچنین ممکن است باعث سفتی یا کندی حرکت شود.

در مراحل اولیه، بیماری پارکینسون ممکن است در صورت کم یا اصلاً ظاهر نشود. یا ممکن است هنگام راه رفتن بازوهای شما تکان نخورند. گفتار شما ممکن است نرم یا نامفهوم شود. علائم بیماری پارکینسون با پیشرفت بیماری در طول زمان بدتر می شود.

اگرچه بیماری پارکینسون قابل درمان نیست، داروها ممکن است علائم را به میزان قابل توجهی بهبود بخشند. گاهی اوقات پزشک ممکن است عمل جراحی را برای تنظیم مناطق خاصی از مغز و بهبود علائم  پیشنهاد کند.

علائم پارکینسون

علائم و نشانه های بیماری پارکینسون برای هرکسی می تواند متفاوت باشد. علائم اولیه ممکن است خفیف باشند و مورد توجه قرار نگیرد. علائم اغلب از یک طرف بدن شروع می‌شود و معمولاً در آن طرف بدتر باقی می‌ماند، حتی پس از شروع علائم روی اندام‌های هر دو طرف.

علائم و نشانه های پارکینسون ممکن است شامل موارد زیر باشد:

لرزش یا لرزش ریتمیک

معمولا در یک اندام، اغلب دست یا انگشتان شما شروع می شود. می توانید انگشت شست و سبابه خود را به جلو و عقب مالش دهید. این به عنوان لرزش قرصی شناخته می شود. ممکن است دست شما در حالت استراحت بلرزد. هنگام انجام فعالیت ممکن است لرزش کاهش یابد.

کندی حرکت (برادی‌کینزی)

با گذشت زمان، بیماری پارکینسون ممکن است حرکت فرد را کند نماید و کارهای ساده را دشوار و وقت گیر کند. ممکن است هنگام راه رفتن قدم های شما کوتاه تر شوند. ممکن است بلند شدن از روی صندلی سخت باشد. هنگام تلاش برای راه رفتن، ممکن است پاهای خود را بکشید یا به هم بزنید.

ماهیچه های سفت

سفتی عضلات ممکن است در هر قسمتی از بدن شما رخ دهد. سفت شدن ماهیچه ها می تواند دردناک باشد و دامنه حرکتی شما را محدود کند.

اختلال در وضعیت و تعادل

وضعیت بدن شما ممکن است خمیده شود. یا ممکن است در اثر بیماری پارکینسون زمین بخورید یا مشکلات تعادلی داشته باشید.

از دست دادن حرکات خودکار

ممکن است توانایی شما در انجام حرکات ناخودآگاه کاهش یافته باشد، از جمله پلک زدن، لبخند زدن یا چرخاندن دستان خود هنگام راه رفتن.

تغییر گفتار

ممکن است قبل از صحبت به آرامی، سریع صحبت کنید. گفتار شما ممکن است بیشتر یکنواخت باشد تا اینکه الگوهای گفتاری معمولی داشته باشد.

نوشتن تغییر می کند

ممکن است نوشتن سخت شود و نوشته شما ریز به نظر برسد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

در صورت داشتن هر یک از علائم مرتبط با بیماری پارکینسون – نه تنها برای تشخیص بیماری، بلکه برای رد سایر علائم، به پزشک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید.

علل پارکینسون

در بیماری پارکینسون، سلول‌های عصبی خاص (نورون‌ها) در مغز به تدریج تجزیه می‌شوند یا می‌میرند. بسیاری از علائم به دلیل از دست دادن نورون هایی است که یک پیام رسان شیمیایی در مغز به نام دوپامین تولید می کنند. هنگامی که سطح دوپامین کاهش می یابد، باعث فعالیت غیر معمول مغز می شود که منجر به اختلال در حرکت و سایر علائم بیماری پارکینسون می شود.

علت بیماری پارکینسون ناشناخته است، اما به نظر می رسد عوامل متعددی در آن نقش دارند، از جمله:

ژن ها

محققان تغییرات ژنتیکی خاصی را شناسایی کرده اند که می تواند باعث بیماری پارکینسون شود. اما این موارد غیر معمول هستند، مگر در موارد نادری که بسیاری از اعضای خانواده تحت تاثیر بیماری پارکینسون قرار دارند. به نظر می رسد تغییرات ژنی خاص، خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش می دهد.

محرک های زیست محیطی

قرار گرفتن در معرض سموم خاص یا عوامل محیطی ممکن است خطر ابتلا به بیماری پارکینسون بعدی را افزایش دهد، اما این خطر کم است.
محققان همچنین خاطرنشان کرده اند که تغییرات زیادی در مغز افراد مبتلا به پارکینسون رخ می دهد، اگرچه مشخص نیست که چرا این تغییرات رخ می دهد. این تغییرات عبارتند از:

 اجسام لویی

توده هایی از مواد خاص در سلول های مغز نشانگرهای میکروسکوپی بیماری پارکینسون هستند. این اجسام لویی نامیده می شوند و محققان معتقدند این اجسام لوی سرنخ مهمی برای علت بیماری پارکینسون دارند.
آلفا سینوکلئین موجود در اجسام لویی اگرچه مواد زیادی در اجسام لوی یافت می‌شود، دانشمندان معتقدند که یکی از مهم‌ترین آنها پروتئین طبیعی و گسترده‌ای به نام آلفا سینوکلئین (a-synuclein) است. در تمام اجسام لویی به شکل انباشته یافت می شود که سلول ها نمی توانند تجزیه شوند. این موضوع در حال حاضر یک تمرکز مهم در میان محققان بیماری پارکینسون است.

عوامل خطر برای بیماری پارکینسون عبارتند از:

سن

بزرگسالان جوان به ندرت بیماری پارکینسون را تجربه می کنند. معمولاً در اواسط یا اواخر زندگی شروع می شود و خطر آن با افزایش سن افزایش می یابد. افراد معمولاً در حدود سن ۶۰ سالگی یا بالاتر به این بیماری مبتلا می شوند.

وراثت داشتن

یک خویشاوند نزدیک مبتلا به بیماری پارکینسون، احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد. با این حال، خطرات شما هنوز اندک است مگر اینکه بستگان زیادی در خانواده خود مبتلا به بیماری پارکینسون باشند.

رابطه ی جنسی

مردان بیشتر از زنان در معرض ابتلا به بیماری پارکینسون هستند.

قرار گرفتن در معرض سموم

قرار گرفتن مداوم در معرض علف کش ها و آفت کش ها ممکن است کمی خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش دهد.

عوارض پارکینسون

بیماری پارکینسون اغلب با این مشکلات اضافی همراه است که ممکن است قابل درمان باشد:

مشکلات فکری

ممکن است مشکلات شناختی (زوال عقل) و مشکلات فکری را تجربه کنید. اینها معمولاً در مراحل بعدی بیماری پارکینسون رخ می دهند. چنین مشکلات شناختی معمولاً با داروها کمک نمی کنند.

افسردگی و تغییرات عاطفی

ممکن است افسردگی را تجربه کنید. درمان افسردگی می تواند مدیریت چالش های دیگر بیماری پارکینسون را آسان تر کند. همچنین ممکن است تغییرات احساسی دیگری مانند ترس، اضطراب یا از دست دادن انگیزه را تجربه کنید. پزشک ممکن است برای درمان این علائم به شما دارو بدهند.

مشکلات بلع

با پیشرفت بیماری ممکن است فرد در بلع دچار مشکل شود. ممکن است به دلیل کندی بلع، بزاق در دهان جمع شود و منجر به ترشح آب دهان شود.

مشکلات جویدن و خوردن

بیماری پارکینسون در مراحل پایانی بر ماهیچه های دهان تأثیر می گذارد و جویدن را دشوار می کند. این می تواند منجر به خفگی و تغذیه نامناسب شود.

مشکلات خواب و اختلالات خواب

افراد مبتلا به بیماری پارکینسون اغلب مشکلات خواب دارند، از جمله بیدار شدن مکرر در طول شب، زود بیدار شدن یا به خواب رفتن در طول روز. افراد همچنین ممکن است اختلال رفتار خواب با حرکات سریع چشم را تجربه کنند که شامل اجرای رویاهای شماست. داروها ممکن است خواب شما را بهبود بخشند.

مشکلات مثانه

بیماری پارکینسون ممکن است باعث مشکلات مثانه شود، از جمله عدم توانایی در کنترل ادرار یا مشکل در ادرار کردن.

یبوست

بسیاری از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون، عمدتاً به دلیل کندی دستگاه گوارش، دچار یبوست می شوند.

فشار خون تغییر می کند

ممکن است هنگام ایستادن به دلیل افت ناگهانی فشار خون (افت فشار خون ارتواستاتیک) احساس سرگیجه یا سبکی سر داشته باشید.

اختلال عملکرد بویایی

ممکن است مشکلاتی در حس بویایی خود داشته باشید. ممکن است در شناسایی بوهای خاص یا تفاوت بین بوها مشکل داشته باشید.

خستگی

بسیاری از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون انرژی خود را از دست می دهند و به خصوص در اواخر روز احساس خستگی می کنند. علت همیشه مشخص نیست

درد

برخی از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون درد را در نواحی خاصی از بدن خود یا در سراسر بدن خود تجربه می کنند.

اختلال عملکرد جنسی

برخی از افراد مبتلا به پارکینسون متوجه کاهش میل یا عملکرد جنسی می شوند.

پیشگیری از پارکینسون

از آنجایی که علت پارکینسون ناشناخته است، هیچ راه اثبات شده ای برای پیشگیری از این بیماری وجود ندارد. برخی تحقیقات نشان داده اند که ورزش منظم هوازی ممکن است خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را کاهش دهد.

برخی تحقیقات دیگر نشان داده است که افرادی که کافئین مصرف می کنند، کمتر از افرادی که آن را نمی نوشند به بیماری پارکینسون مبتلا می شوند. چای سبز همچنین با کاهش خطر ابتلا به بیماری پارکینسون مرتبط است. با این حال، هنوز مشخص نیست که آیا کافئین از ابتلا به پارکینسون محافظت می کند یا به طریق دیگری مرتبط است. در حال حاضر شواهد کافی وجود ندارد که نشان دهد نوشیدنی های کافئین دار از پارکینسون محافظت می کند.