علائم، تشخیص و درمان پادرد عصبی

پا درد می تواند ناشی از رگ های خونی، اعصاب، عضلات، مفاصل، بافت های نرم یا استخوان ها باشد. ولی در کل درد در هر قسمتی از پا، یکی از علائم متداول آسیب یا بیماری است. درد پا، دلایل زیادی دارد. به طور معمول این درد قابل درمان است و نیازی به مراجعه به پزشک نیست. اما اگر درد ناگهان شدید یا مداوم باشد حتما نیاز به مراجعه و مراقبت پزشکی خواهد بود.

احساس دردپا

درد از فردی به فرد دیگر متفاوت است. اصطلاحاتی مانند احساس فرو رفتن چاقو در بدن، سوزش، سوزن سوزن شدن، نیش خوردن و توضیحات دیگر برای تعریف درد استفاده می شوند. درد عصبی یا درد نوروپاتیک می تواند حتی زندگی را برای فرد دشوار سازد. اما برای بیشتر افراد، امکان تسکین درد عصبی وجود دارد.

درد عصبی

درد عصبی به طور معمول به دلیل آسیب دیدگی اعصاب و ارسال سیگنال های نادرست شکل می گیرد که به دردی مزمن منجر می شود. همچنین، ممکن است به رغم آسیب دیدگی، سیگنال های بروز این شرایط کار نکنند. در موارد این چنینی، فرد ممکن است فقدان واکنش درد که نشانگر بروز آسیب دیدگی است را تجربه کند. به عنوان مثال، فرد مبتلا به نوروپاتی دیابتی ممکن است متوجه آسیب دیدگی شکل گرفته در پای خود نشود.

عوامل ایجاد درد عصبی

برخی افراد با محرک هایی غیرمعمول مواجه می شوند که موجب حساسیت بیش از حد آنها به برخی شرایط می شود. حساسیت بیش از حد اعصاب به تحریک ممکن است در این زمینه موثر باشد. به عنوان مثال، حساسیت عصبی به لمس می تواند موجب احساس درد در برخی افراد مبتلا به هرپس زوستر (زونا)، یک بیماری عصبی‌پوستی، شود. در این شرایط، حتی تماس لباس یا ملحفه با بخش تحت تاثیر قرار گرفته برای این افراد غیر قابل تحمل می شود. آسیب های عصبی دیگر می تواند به بروز شرایط دردناک هنگام ایستادن یا نشستن منجر شود.

بی حسی در ناحیه پا

همه موارد آسیب عصبی به درد منجر نمی شوند و امکان از دست دادن احساس یا بی حسی نیز وجود دارد. اگرچه ممکن است دردناک نباشد، اما بی حسی به طور معمول به کاهش حساسیت حس لامسه منجر می شود که می تواند در عملکرد دست ها اختلال ایجاد کند. این می تواند فعالیت هایی مانند تایپ کردن، بستن بند کفش، یا نواختن ساز را دشوار کند.

تشدید درد عصبی هنگام خواب

برخی دردهای عصبی هنگام شب تشدید می شوند و به خواب رفتن را دشوار می کنند. این بی خوابی می تواند موجب مشکلات سلامت اضافی شود، از این رو، افراد مبتلا به این نوع درد عصبی نیازمند مشورت با پزشک درباره مشکل خود و دریافت درمان زودهنگام هستند.

کاهش حس لامسه

بی حسی یا کاهش حس لامسه می تواند خطرناک باشد زیرا بر تعادل و قدرت عضلانی تاثیر می گذارد. در همین راستا، فرد ممکن است نیازمند استفاده از آتل، عصا یا واکر برای پیشگیری از زمین خوردن باشد.

در برخی موارد آسیب عصبی ممکن است به جای درد موجب بی حسی شوند، اما این شرایط همچنان می تواند مضر و خطرناک باشد. بی حسی ممکن است موجب پنهان ماندن آسیب دیدگی های ایجاد شده در اندام های انتهایی، مانند پا شود. افراد مبتلا به این نوع آسیب عصبی می توانند معاینه منظم اندام های انتهایی برای بررسی آسیب دیدگی های احتمالی را مد نظر قرار دهند.

پیشروندگی درد عصبی

درد عصبی اغلب پیشرونده است، به ویژه اگر دلیل اصلی (به عنوان مثال، دیابت) بروز آن درمان نشود. پیشرفت معمول درد عصبی این گونه است که درد بسیار دور از مغز و نخاع ( به عنوان مثال، کف دست و پا) آغاز شده و به سمت عقب یعنی بازو و بالای پا گسترش می یابد. با درمان مناسب، پیشرفت ممکن است متوقف شده و در برخی موارد معکوس شود.

نحوه تشخیص پادرد عصبی 

با ارائه پاسخ درست به پرسش های پزشک متخصص مغز و اعصاب (به عنوان مثال، نوع درد، مدت زمان، و این که چگونه سبک زندگی شما را تغییر داده است)، شما به پزشک خود در تشخیص دلیل درد و چگونگی درمان آن کمک خواهید کرد.

علت پادرد عصبی 

اگرچه برخی افراد بدون دلیلی مشخص با درد عصبی مواجه می شوند، افراد دیگر این شرایط را به دلیل مشکلات سلامت خاصی مانند دیابت، زونا، یا سرطان تجربه می کنند. درمان این قبیل شرایط می تواند به طور غیر مستقیم درد را کاهش داده یا متوقف کند. این در شرایطی است که امکان درمان درد عصبی همراه با روند درمان بیماری نیز وجود دارد.

درمان غیر دارویی پادرد عصبی

داروهای مسکن بدون نسخه اغلب نخستین داروهایی هستند که برای کاهش یا متوقف کردن درد عصبی تجویز می شوند. از جمله آنها می توان به داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی و استامینوفن اشاره کرد. برخی داروهای بدون نسخه ممکن است به شکل کرم، ژل، پماد، روغن، یا اسپری روی پوست بخش تحت تاثیر قرار گرفته استفاده شوند.

داروی پادرد عصبی

داروهای تجویزی بسیاری وجود دارند که ممکن است به کاهش درد عصبی کمک کنند. آنها از داروهای مسکن قوی تا داروهایی که در اصل برای درمان افسردگی و تشنج استفاده می شوند اما می توانند به کاهش درد عصبی نیز کمک کنند را در بر می گیرند. برخی از این داروهای تجویزی ممکن است اعتیادآور باشند، از این رو، پزشک باید یک برنامه درمانی که به سود بیمار کار می کند، بدون این که مشکلات اضافی ایجاد کند را شکل دهد.

برخی افراد مبتلا به درد عصبی به درمانی های دیگر که به نام درمان های جایگزین، طبیعی یا مکمل شناخته می شوند، پاسخ می دهند. به عنوان مثال، طب سوزنی ممکن است به برخی کمک کند، در شرایطی که برخی دیگر ممکن است از مصرف مکمل های غذایی مانند ویتامین B12 سود ببرند. پیش از استفاده از روش های درمان دیگر باید با پزشک خود مشورت کنید تا از عدم بروز اختلال با درمان های پزشکی دیگر اطمینان حاصل شود.

نکته پایانی درباره پادرد عصبی

بیشتر متخصصان به این نکته اشاره دارند زمانی که بیماران خود را متعهد به پیروی از یک سبک زندگی سالم‌تر (انجام ورزش، دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم، و کاهش وزن در صورت نیاز) می کنند، احتمال کنترل بهتر درد نیز افزایش خواهد یافت.