آیا بیماری آلزایمر قابل درمان است؟

یک باور اشتباه وجود دارد که معتقد است؛ آلزایمر فقط افراد مسن را تحت تأثیر قرار می دهد. در حالی که ۵ تا ۱۰ درصد از افرادی که مبتلا به آلزایمر هستند زیر ۶۵ سال سن دارند و برخی حتی در ۴۰ سالگی مبتلاء به این بیماری می شوند. باید توجه کرد که بیماری آلزایمر پیچیده ترین بیماری مغز است.

آلزایمر ناشی از پروتئین‌هایی است که به‌طور نادرست جمع می‌شوند، سلول‌های مغزی را می‌کشند و باعث از دست دادن حافظه و کاهش قدرت شناختی می‌شوند. در ابتدا، مقصر این داستان غلط، پروتئینی به نام بتا آمیلوئید بود. ولی اخیراً، پروتئین دیگری به نام (تاو) tau نیز به عنوان یکی از عوامل احتمالی ظاهر شده است.

آلزامیر در چه سنی بروز می کند؟

آلزایمر یک بیماری بسیار طولانی و مزمن است که احتمالاً ۲۰ تا ۳۰ سال قبل از آشکار شدن اولین علائم ظاهر می شود. تشخیص به موقع آلزایمر می تواند یکی از بهترین راهکارهای جلوگیری از تشدید این بیماری دانست.

روند آلزایمر

زوال عقل بیماری است که به صورت تدریجی ایجاد شده و هرگز ناگهانی رخ نمی‌دهد. بیماری آلزایمر قابلیت شناختی را خنثی می‌سازد و فرد مبتلا به تدریج تغییرات و توانایی خود برای توسعه و دنبال کردن یک برنامه تجربه می‌کنند، به عنوان مثال، انجام برخی وظایف ساده مانند پیگیری وضعیت حساب بانکی یا پیروی از یک دستورالعمل برای آنها به فعالیتی بسیار پیچیده تبدیل می‌شود.

یکی از بارزترین نشانه‌های زوال عقل کاهش توانایی در انجام و تکمیل وظایف روزمره است. بیماری آلزایمر یا فراموشی نوعی زوال عقل محسوب شده و به شدت عملکرد شناختی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. زوال عقل یک اصطلاح کلی برای افت توانایی ذهنی است. از دست دادن حافظه و بیماری آلزایمر رایج‌ترین نوع زوال عقل به شمار می‌آید. معمولاً آلزایمر و یا انواع مختلف زوال عقل در سنین بالا و به صورت تدریجی شروع می‌شود.

نشانه‌های ابتلاء به آلزایمر

هنگامی که فردی چالش‌های شناختی که به واسطه زوال عقل شکل می‌گیرند را تجربه می‌کند، ممکن است به تدریج خود را از فعالیت‌های کاری یا اجتماعی کنار بکشد و بخشی از این کناره‌گیری و انزوا ممکن است با تغییرات شخصیتی، ترس، یا عدم پذیرش مرتبط باشد. به همین دلیل یکی از مهم‌ترین عوامل پیشگیری از ابتلاء به زوال عقل و یا آلزایمر، رعایت اصول سبک صحیح زندگی است.

درمان آلزایمر

درمان مشخصی برای بیماری آلزایمر یا هر گونه زوال عقل پیشرونده وجود ندارد، بنابراین دارو درمانی گزینه‌ای در دسترس است که امکان تسکین برخی نشانه‌ها را فراهم می‌کند.

پیشگیری از آلزایمر

از جمله راهکارهای پیشگیری از آلزایمر می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• پرهیز از مصرف سیگار و دخانیات
• کنترل فشار خون
• کنترل کلسترول
• کنترل قندخون در سطوح مناسب
• دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم و متعادل
• ورزش کردن
• حفظ وزن مناسب
• عدم مصرف نوشیدنی‌های الکل

غیر قابل درمان بودن آلزایمر

اگر شخصی مبتلا به بیماری آلزایمر شود، صرفاً می‌توان سیر بیماری را با تجویز دارو کندتر کرد و متأسفانه در اکثر موارد درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد.  رعایت و پیروی از سبک درست زندگی می‌تواند یکی از مؤثرترین روش‌ها برای پیشگیری از آلزایمر باشد.  اگر یک شخص سالم با یک عفونت ساده ادراری فقط دچار تب شود، بیمار مبتلا به آلزایمر ممکن است با همان عفونت ادراری دچار کاهش سطح هوشیاری شده و یا به کما برود.

معمولاً حافظه طولانی افرادی که دچار اختلال حافظه هستند تا مراحل انتهایی بیماری دست نخورده باقی می‌ماند. این بیماران بیشتر از گذشته‌ها صحبت می‌کنند چون حافظه اخیر این بیماران پاک شده و هیچ حافظه و دیدگاهی نسبت به اتفاقاتی که در ساعات و روزهای اخیر افتاده ندارند. با پیشرفت بیماری، حافظه طولانی مدت بیماران مبتلا به آلزایمر از دست خواهد رفت.

تفاوت اختلال در تمرکز و آلزایمر

غالباً علل اختلال حافظه دلایل کم اهمیت و درمان‌پذیر هستند و عواملی مانند اختلالات متابولیک، کم کاری تیروئید و یا اختلالات ناشی از استرس و اضطراب می‌تواند از جمله این دلایل باشد. برای مثال شخصی که به دنبال اضطراب، استرس گاهاً دچار فراموشی‌های گذرا می‌شود این مورد آلزایمر محسوب نمی‌شود، در حالی که فرد مبتلا به آلزایمر تقریباً نمی‌تواند مطلب یا حتی شماره تلفنی را حفظ کند و یا آدرس‌های جدید را به یاد بیاورد.