تشنج ناشی از تب تشنجی است که در کودکی بین شش ماه تا پنج سال و دمای آن بیش از ۱۰۰٫۴ درجه فارنهایت (۳۸ درجه سانتیگراد) رخ می دهد. اکثر تشنج های تب در کودکان ۱۲ تا ۱۸ ماهگی رخ می دهد.

تشنج ناشی از تب در ۲ تا ۴ درصد از کودکان کمتر از پنج سال رخ می دهد. تماشای آنها می تواند ترسناک باشد، اما باعث آسیب مغزی یا تأثیری بر هوش نمی شود. داشتن یک تشنج ناشی از تب به این معنی نیست که کودک مبتلا به صرع است. صرع به صورت داشتن دو یا چند تشنج بدون وجود تب تعریف می شود. تشنج در کودکان غیر مرتبط با تب در یک بررسی موضوع جداگانه مورد بحث قرار می گیرد.

علل تشنج ناشی از تب

• عفونت – تشنج ناشی از تب می‌تواند در نتیجه تب همراه با عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی رخ دهد.
• تب می تواند به عنوان یک عارضه جانبی واکسن های خاص، به ویژه پس از واکسیناسیون سرخک اوریون (MMR) رخ دهد. تب معمولاً ۸ تا ۱۴ روز پس از تزریق رخ می دهد.
• سابقه خانوادگی تشنج ناشی از تب، خطر تشنج ناشی از تب را در کودک افزایش می دهد.
• تشنج با تب معمولاً در روز اول بیماری رخ می دهد و در برخی موارد، تشنج اولین سرنخ مبنی بر بیمار بودن کودک است.

تشنج های ناشی از تب به دو دسته ساده یا پیچیده طبقه بندی می شوند:

تشنج ساده

تشنج های تب دار ساده شایع ترین هستند. به طور معمول، کودک هوشیاری خود را از دست می دهد و دچار تشنج یا تکان دادن ریتمیک دست ها یا پاها می شود. اکثر تشنج ها بیش از یک تا دو دقیقه طول نمی کشند، اگرچه ممکن است تا ۱۵ دقیقه طول بکشند. پس از تشنج، کودک ممکن است گیج یا خواب آلود باشد، اما ضعف دست یا پا ندارد.

تشنج پیچیده

تشنج های پیچیده تب کمتر شایع هستند و می توانند بیش از ۱۵ دقیقه (یا ۳۰ دقیقه اگر متوالی باشند) طول بکشند. ممکن است کودک پس از تشنج دچار ضعف موقتی دست یا پا شود.

درمان تشنج تب

کودکی که تشنج تب دارد باید در اسرع وقت توسط یک متخصص مغز و اعصاب ویزیت شود تا علت تب مشخص شود. برخی از کودکان، به ویژه کودکان کمتر از ۱۲ ماه، ممکن است نیاز به آزمایش داشته باشند تا اطمینان حاصل شود که تب با مننژیت، یک عفونت جدی پوشش داخلی مغز مرتبط نیست.

درمان تشنج های طولانی مدت معمولاً شامل تجویز داروی ضد تشنج و نظارت بر ضربان قلب، فشار خون و تنفس کودک است. اگر تشنج به خودی خود متوقف شود، نیازی به مصرف داروی ضد تشنج نیست. پس از یک تشنج ساده تب، اکثر کودکان نیازی به ماندن در بیمارستان ندارند، مگر اینکه تشنج ناشی از یک عفونت جدی باشد که نیاز به درمان در بیمارستان دارد.

پس از قطع تشنج، درمان تب معمولاً با دادن استامینوفن یا ایبوپروفن خوراکی یا مقعدی و گاهی با اسفنج زدن با آب دمای اتاق (نه سرد) آغاز می شود.

تشنج مکرر

کودکانی که تشنج تب دارند در معرض خطر ابتلا به تشنج تب دیگری هستند. این تقریباً در ۳۰ تا ۳۵ درصد موارد رخ می دهد. تشنج های مکرر تب لزوماً در همان دمای قسمت اول رخ نمی دهند و هر بار که کودک تب می کند اتفاق نمی افتد. بیشتر عودها در عرض یک سال پس از تشنج اولیه اتفاق می‌افتند و تقریباً همه در عرض دو سال اتفاق می‌افتند.

خطر تشنج های مکرر تب برای کودکانی که:

● کودکان کمتر از ۱۵ ماه

●تب مکرر داشته باشید

● والدین یا خواهر و برادری داشته باشید که تشنج ناشی از تب یا صرع داشته باشد

●بین شروع تب و تشنج فاصله کوتاهی داشته باشید

● قبل از تشنج درجه پایینی از تب داشتند

درمان خانگی تشنج

والدینی که شاهد تشنج تب کودک خود هستند باید اقداماتی را انجام دهند تا از آسیب رساندن کودک به خود جلوگیری کنند از جمله:

● کودک را در پهلوی خود قرار دهید اما سعی نکنید حرکت یا تشنج او را متوقف کنید. چیزی در دهان کودک نگذارید.

● مراقب ساعت یا ساعت باشید. تشنج هایی که بیش از پنج دقیقه طول بکشد نیاز به درمان فوری دارند. یکی از والدین باید با کودک بماند در حالی که یکی دیگر از والدین برای کمک های پزشکی اورژانسی تماس بگیرد.