پیشگیری و درمان اختلال حافظه!

همه ما گاهی چیزهایی را فراموش می کنیم. برای مثال در برخی مواقع ممکن است کلید ماشین و یا منزل خود را در جایی قرار بدهیم که فراموش کنیم و همین امر تا چند ساعت ما را دچار سرگردانی کند. یا نام شخصی را که به تازگی با او ملاقات کرده ایم را فراموش کنیم. درجاتی از مشکلات حافظه، و همچنین کاهش متوسط ​​در سایر مهارت‌های تفکر، بخش نسبتاً رایج پیری است. با این حال، بین تغییرات طبیعی در حافظه و از دست دادن حافظه مرتبط با بیماری آلزایمر و اختلالات مرتبط با آن تفاوت وجود دارد. و برخی از مشکلات حافظه نیاز به پیشگیری و درمان دارد.

حافظه و پیری

با افزایش سن از دست دادن حافظه، اختلال قابل توجهی در زندگی روزمره ایجاد نمی کند. به عنوان مثال، ممکن است گاهی نام یک فرد را فراموش کنید، اما بعداً  آن را به خاطر بیاورید. ممکن است گاهی اوقات عینک خود را اشتباه قرار دهید. یا شاید لازم باشد برای به خاطر سپردن قرار ملاقات ها یا وظایف، بیشتر از گذشته لیست تهیه کنید. این تغییرات در حافظه عموماً قابل کنترل هستند و بر توانایی فرد برای کار، زندگی یا حفظ یک زندگی اجتماعی تأثیری نمی‌گذارند.

از دست دادن حافظه و زوال عقل

زوال عقل اصطلاحی است که برای توصیف مجموعه ای از علائم، از جمله اختلال و سایر مهارت های تفکر استفاده می شود. دمانس معمولاً به تدریج شروع می شود، با گذشت زمان بدتر می شود و توانایی های فرد را در کار، تعاملات اجتماعی و روابط مختل می کند. اغلب، از دست دادن حافظه که زندگی فرد را مختل می کند، یکی از نخستین نشانه های زوال عقل است. سایر علائم اولیه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • پرسیدن مکرر سوالات مشابه
  • فراموش کردن کلمات رایج هنگام صحبت کردن
  • قاطی کردن کلمات – برای مثال گفتن “تختخواب” به جای “میز”.
  • برای تکمیل کارهای معمولی، مانند پیروی از یک دستور غذا، زمان بیشتری صرف می شود
  • قرار دادن وسایل در مکان های نامناسب مانند قرار دادن کیف پول در کشوی آشپزخانه
  • گم شدن هنگام راه رفتن یا رانندگی در یک منطقه آشنا
  • ایجاد تغییرات در خلق و خو یا رفتار بدون دلیل مشخص

بیماری هایی که باعث آسیب تدریجی به مغز می شوند – و در نتیجه منجر به زوال عقل می شوند – عبارتند از:

  • بیماری آلزایمر، شایع ترین علت زوال عقل
  • زوال عقل عروقی
  • فراموشی پیشانی گیجگاهی
  • دمانس با اجسام لویی
  • انسفالوپاتی TDP-43 مرتبط با سن غالب لیمبیک (تاخیر)
  • زوال عقل مختلط

روند بیماری  و آسیب شناسی هر یک از این شرایط متفاوت است. از دست دادن حافظه همیشه اولین علامت نیست و نوع مشکلات حافظه متفاوت است.

اختلال شناختی خفیف

این مورد شامل کاهش قابل توجهی در حداقل یک زمینه از مهارت های تفکر، مانند حافظه است، که بیشتر از تغییرات پیری و کمتر از تغییرات زوال عقل است. داشتن اختلال شناختی خفیف مانع از انجام کارهای روزمره و درگیر شدن در اجتماع نمی شود. محققان و پزشکان هنوز در مورد اختلالات شناختی خفیف یاد می گیرند. برای بسیاری از افراد، این بیماری در نهایت به دلیل بیماری آلزایمر یا اختلال دیگری که باعث زوال عقل می شود، به زوال عقل تبدیل می شود.

برای افرادی که از دست دادن حافظه مرتبط با سن طبیعی دارند، علائم معمولاً پیشرفت چندانی نمی کنند و طیفی از علائم مرتبط با زوال عقل را ایجاد نمی کنند.

علل برگشت پذیر از دست دادن حافظه

بسیاری از مشکلات پزشکی می توانند باعث از دست دادن حافظه یا سایر علائم شبه زوال عقل شوند. اکثر این شرایط قابل درمان هستند. پزشک می تواند شما را از نظر شرایطی که باعث اختلال برگشت پذیر حافظه می شود، غربالگری کند. علل احتمالی از دست دادن حافظه برگشت پذیر عبارتند از:

داروها

برخی داروها یا ترکیبی از داروها می توانند باعث فراموشی یا سردرگمی شوند.

ضربه یا آسیب جزئی به سر

آسیب سر ناشی از سقوط یا تصادف – حتی اگر هوشیاری خود را از دست ندهید – می تواند باعث مشکلات حافظه شود.

اختلالات عاطفی

استرس، اضطراب یا افسردگی می تواند باعث فراموشی، سردرگمی، مشکل در تمرکز و سایر مشکلاتی شود که فعالیت های روزانه را مختل می کند.

اعتیاد به الکل

اعتیاد مزمن به الکل می تواند به طور جدی توانایی های ذهنی را مختل کند. الکل همچنین می تواند با تداخل با داروها باعث از دست دادن حافظه شود.

کمبود ویتامین B-12

ویتامین B-12 به حفظ سلول های عصبی سالم و گلبول های قرمز خون کمک می کند. کمبود ویتامین B-12 – که در افراد مسن شایع است – می تواند باعث مشکلات حافظه شود.

کم کاری تیروئید

کم کاری غده تیروئید (کم کاری تیروئید) می تواند منجر به فراموشی و سایر مشکلات فکری شود.

بیماری های مغزی تومور یا عفونت

تومور و عفونت در مغز می تواند باعث مشکلات حافظه یا سایر علائم شبه زوال عقل شود.

آپنه خواب

آپنه خواب درمان نشده می تواند باعث مشکلات حافظه شود که با درمان مناسب بهبود می یابد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟

اگر نگران از دست دادن حافظه هستید، به پزشک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید. آزمایشاتی برای تعیین میزان اختلال حافظه و تشخیص علت وجود دارد. احتمالاً پزشک از شما سؤالاتی می پرسد. خوب است که یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه داشته باشید تا بر اساس مشاهدات به برخی از سوالات پاسخ دهید. سوالات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • مشکلات حافظه شما از چه زمانی شروع شد؟
  • داروهای بدون نسخه و مکمل های غذایی، آیا و در چه دوز مصرف می کنید؟
  • آیا اخیراً داروی جدیدی شروع کرده اید؟
  • چه وظایفی برای شما دشوار است؟
  • برای مقابله با مشکلات حافظه چه کرده اید؟
  • چقدر الکل می نوشید؟
  • آیا اخیراً تصادف کرده اید، سقوط کرده اید یا سرتان زخمی شده است؟
  • آیا اخیراً بیمار شده اید؟
  • آیا احساس غمگینی، افسردگی یا اضطراب می کنید؟
  • آیا اخیراً یک فقدان، یک تغییر اساسی یا رویداد استرس زا در زندگی خود داشته اید؟

علاوه بر یک معاینه فیزیکی عمومی، احتمالاً پزشک تست‌های پرسش و پاسخ را برای قضاوت در مورد حافظه و سایر مهارت‌های فکری انجام خواهد داد. او همچنین ممکن است آزمایش خون، اسکن تصویربرداری مغزی و سایر آزمایش‌هایی را که می‌تواند به شناسایی علل برگشت‌پذیر مشکلات حافظه و علائم شبه زوال عقل کمک کند، سفارش دهد. ممکن است به یک متخصص در تشخیص زوال عقل یا اختلالات حافظه، مانند متخصص مغز و اعصاب، روانپزشک و یا روانشناس ارجاع داده شوید.

اهمیت تشخیص اختلال حافظه

برخی از افراد سعی می کنند مشکلات حافظه را پنهان کنند و برخی از اعضای خانواده یا دوستان مشکلات حافظه فرد را جبران کنند، گاهی اوقات بدون اینکه بدانند با این اختلال سازگار شده اند. شناسایی یک علت برگشت پذیر اختلال حافظه، فرد را قادر می سازد تا درمان مناسب را دریافت کند. همچنین، تشخیص زودهنگام اختلالات شناختی خفیف، بیماری آلزایمر یا یک اختلال مرتبط کمک زیادی به درمان آن می کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Call Now Button