روماتیسم مفصلی و استرس!

اگر به بیماری‌های روماتیسمی مبتلا هستید، اضطراب و استرس می‌تواند دامنه این بیماری را گسترش دهد. استرس یک محرک رایج برای شعله‌ور شدن علائم بیماری است. مشکل اصلی بیماران روماتیسمی، سیستم ایمنی بدن است؛ وضعیتی که در آن سیستم ایمنی به بافت‌های سالم حمله می‌کند.

روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید یک اختلال التهابی مزمن است که می تواند بیشتر از همه، مفاصل  را تحت تاثیر قرار دهد. در برخی از افراد، این بیماری می تواند به طیف گسترده ای از سیستم های بدن از جمله پوست، چشم ها، ریه ها، قلب و عروق خونی آسیب برساند. روماتیسم مفصلی زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت های خود حمله کند.

برخلاف آسیب ساییدگی ناشی از استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید پوشش مفاصل را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث تورم دردناکی می شود که در نهایت می تواند منجر به فرسایش استخوان و تغییر شکل مفصل شود. التهاب مرتبط با روماتیسم مفصلی همان چیزی است که می تواند به سایر قسمت های بدن نیز آسیب برساند. با وجود انواع جدید داروها و گزینه های درمانی که می توانند این بیماری را بهبود ببخشند ولی روماتیسم مفصلی شدید می تواند باعث ناتوانی های جسمی شود.

علائم روماتیسم مفصلی

علائم و نشانه های روماتیسم مفصلی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• احساس درد در مفاصل درگیر و شدت یافتن آن در حین انجام کار و حرکت دادن مفاصل
• پس از مدتی بی حرکتی علامت خشکی عمومی بسیار شایع است، این نشانه از آرتریت التهابی نشات می گیرد.
• احساس سفتی و خشکی در اوایل صبح
• ورم مفاصل
• درد مفاصل که با فشار یا حرکت تشدید می شود.
• احساس ضعف و خستگی
• تب
• احساس بی حسی کرختی
• احساس سوزش در برخی نقاط درگیر شده
• کاهش فعالیت های جسمانی
• کاهش شدید وزن
• تنگی نفس
• قرینه بودن مفاصل درگیر
• لنگان راه رفتن در زمانی که مفاصل اندان تحتانی دچار بیماری شوند.

روماتیسم مفصلی اولیه تمایل دارد ابتدا مفاصل کوچکتر شما را تحت تاثیر قرار دهد – به ویژه مفاصلی که انگشتان دست شما را به دستان شما و انگشتان پا به پاهای شما متصل می کنند. با پیشرفت بیماری، علائم اغلب به مچ دست، زانو، مچ پا، آرنج، باسن و شانه ها گسترش می یابد. در بیشتر موارد، علائم در مفاصل یکسان در هر دو طرف بدن شما رخ می دهد.

حدود ۴۰ درصد از افرادی که روماتیسم مفصلی دارند نیز علائم و نشانه هایی را تجربه می کنند که مفاصل را درگیر نمی کنند. مناطقی که ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند عبارتند از:

• پوست
• چشم ها
• ریه ها
• قلب
• کلیه ها
• غدد بزاقی
• بافت عصبی
• مغز استخوان
• رگ های خونی

علائم و نشانه های روماتیسم مفصلی ممکن است از نظر شدت متفاوت باشد و حتی ممکن است بیایند و بروند. دوره های افزایش فعالیت بیماری، به نام شعله ور شدن، متناوب با دوره های بهبودی نسبی – زمانی که تورم و درد محو یا ناپدید می شود. با گذشت زمان، روماتیسم مفصلی می تواند باعث تغییر شکل مفاصل و جابجایی آنها از جای خود شود.

استرس و درد مفاصل

رابطه‌ مستقیمی بین استرس و درد مفاصل وجود دارد. استرس می‌تواند به روش‌های مختلف بر بدن انسان تأثیرگذار باشد. درد مفاصل ناشی از اضطراب ممکن است به دلایل مختلفی شکل بگیرد که عبارتند از:

تغییر حرکات

حملات هراس یا اضطراب می‌توانند بر شیوه نشستن، حرکت، و فعالیت فرد تأثیرگذار باشند و آن را تغییر دهند. با گذشت زمان، این شرایط می‌تواند به ناتوانی عملکردی در قسمت‌های خاصی از بدن منجر شود. ورزش کردن ممکن است برای شما دشوار شود. ممکن است زمان بیشتری را برای استراحت صرف کنید که به نوبه خود می‌تواند موجب تشدید اضطراب و حتی عوارض دیگر از جمله درد مفاصل شود.

التهاب استرس

هنگامی که با التهاب در بدن مواجه هستید احتمال بیشتری دارد درد مفاصل را در کنار بسیاری موضوعات دیگر تجربه کنید. استرس واکنشی التهابی در بدن ایجاد می‌کند که می‌تواند موجب تورم مفاصل و کاهش توانایی حرکت آنها شود. خشکی و سفتی می‌تواند حرکت و انجام وظایف روزانه را دشوار سازد.

اختلال در عملکرد سیستم ایمنی

استرس و درد مفاصل به یکدیگر پیوند خورده اند زیرا استرس اثر مستقیم بر سیستم ایمنی بدن انسان دارد و یک سیستم ایمنی تضعیف شده می‌تواند احساس فشار و پریشانی بیشتر در مفاصل را ایجاد کند.

تنش عضلانی

اگر در بلند مدت با استرس مواجه باشید به تنش عضلانی مبتلا خواهید شد. این شرایط موجب سفتی عضلات می‌شود و مفاصل مجبور می‌شوند سخت‌تر کار کنند. افزایش فشار بر مفاصل می‌تواند موجب شکل گیری التهاب و ناراحتی هر چه بیشتر شود.

ذکر این نکته مهم است که گاهی اوقات ممکن است با هیچ مساله زمینه‌ای مواجه نباشید، اما همچنان درد مفاصل را تجربه کنید. این شرایط می‌تواند در نتیجه کیفیت و کمیت خواب شبانه، یا مدت زمانی که در حالت نشسته و کار در برابر رایانه سپری می‌کنید، شکل بگیرد.