فشرده سازی شدید نخاع می تواند ناشی از آسیب تروماتیک، عفونت ستون فقرات یا سایر شرایط باشد. هنگامی که نخاع فشرده می شود، می تواند منجر به علائم مختلفی شود که به آن میلوپاتی می گویند. انواع مختلفی از میلوپاتی وجود دارد – گردنی، سینه ای و کمری. محل فشرده سازی ستون فقرات نوع آن را تعیین می کند.

میلوپاتی چیست؟

میلوپاتی مجموعه ای از علائم را توصیف می کند که در نتیجه فشرده سازی شدید ستون فقرات ایجاد می شود. وقتی چیزی نخاع را فشرده (فشرده) می کند، نمی تواند به درستی عمل کند. همین امر می تواند منجر به درد، از دست دادن احساس یا مشکل در حرکت دادن قسمت های خاصی از بدن شود.

ستون فقرات نخاع را در بر می گیرد – مجموعه ای از اعصاب که پیام ها را بین مغز و بدن حمل می کند. معمولاً استخوان های ستون فقرات از نخاع محافظت می کنند و از فشرده شدن آن جلوگیری می کنند. اما آسیب تروماتیک به ستون فقرات، شرایط دژنراتیو مانند آرتریت، تومورها، عفونت‌ها و پارگی دیسک‌ها می‌تواند باعث فشار کافی برای تأثیر یا آسیب به نخاع شود.

انواع میلوپاتی

سه نوع میلوپاتی وجود دارد. هر کدام برای ناحیه آسیب دیده ستون فقرات نامگذاری شده اند. سه نوع عبارتند از:

میلوپاتی اسپوندیلوتیک گردنی. میلوپاتی گردنی زمانی رخ می دهد که در ستون فقرات گردنی (گردن) فشرده شود.
میلوپاتی توراسیک. هنگامی که میلوپاتی در ناحیه میانی ستون فقرات ایجاد می شود، به آن میلوپاتی توراسیک می گویند. ستون فقرات قفسه سینه در قسمت میانی و بالای کمر شما قرار دارد.
میلوپاتی کمری. کمر را ستون فقرات کمری می نامند. هنگامی که میلوپاتی این ناحیه را تحت تاثیر قرار می دهد، به آن میلوپاتی کمری می گویند.

چه چیزی باعث میلوپاتی می شود؟

هر چیزی که نخاع را فشرده کند می تواند منجر به میلوپاتی شود. میلوپاتی حاد در نتیجه یک آسیب یا عفونت ناگهانی رخ می دهد. به طور معمول، میلوپاتی در طول زمان ایجاد می شود، که اغلب به دلیل ساییدگی و پارگی یا شرایط دژنراتیو ستون فقرات است.

میلوپاتی معمولاً در نتیجه اسپوندیلوز رخ می دهد، وضعیتی که باعث انحطاط آهسته ستون فقرات می شود. اسپوندیلوز یک وضعیت فرسایشی است. پزشک ممکن است از این اصطلاح برای توصیف آرتریت دژنراتیو ستون فقرات استفاده کنند.

میلوپاتی اسپوندیلوتیک گردنی

میلوپاتی اسپوندیلوز گردنی یکی از انواع اسپوندیلوز است. این شایع ترین نوع میلوپاتی است. مردم گاهی اوقات آن را اسپوندیلوز گردن یا آرتریت گردن می نامند. سایر شرایطی که می تواند منجر به میلوپاتی شود عبارتند از:

تنگی کانال نخاعی. با افزایش سن، آرتریت در ستون فقرات می تواند فضاهای ستون فقرات شما را باریک کند. به این تنگی، تنگی نخاعی می گویند.
پارگی یا فتق دیسک. گاهی اوقات، یکی از دیسک‌هایی که به مهار ستون فقرات کمک می‌کند، فتق می‌کند (بین مهره‌ها بیرون می‌زند). یا ممکن است پاره شود (نشت مایع، صاف شدن دیسک). فتق دیسک می تواند به طناب نخاعی فشار وارد کند و بر آن فشار وارد کند.
تومور ستون فقرات. تومور ستون فقرات (چه سرطانی باشد چه غیر سرطانی) می تواند بر روی نخاع فشار بیاورد.
بیماری های عصبی. شرایطی مانند بیماری پارکینسون یا ALS می تواند بر عملکرد عصبی نخاع تأثیر بگذارد.

علائم و نشانه های میلوپاتی

فشردگی نخاع بر اعصابی که بسیاری از حرکات و عملکردهای بدن را کنترل می کنند، تأثیر می گذارد. نواحی مختلف نخاع عملکردهای متفاوتی را کنترل می کنند. علائم میلوپاتی بستگی به این دارد که کدام قسمت از نخاع تحت تأثیر قرار گرفته است.

برخی از علائم رایج عبارتند از:

• درد در گردن یا کمر.
• سوزن سوزن شدن، بی حسی یا ضعف در بازوها، دست ها، پاها یا پاها.
• مشکل در مهارت های حرکتی ظریف، مانند بستن دکمه های پیراهن یا گرفتن اشیاء کوچک.
• مسائل مربوط به تعادل یا هماهنگی
• تغییر در رفلکس در اندام ها.
• از دست دادن کنترل مثانه یا روده.

تشخیص میلوپاتی

شایع ترین علائم میلوپاتی منحصر به این بیماری نیست. آنها را می توان با سایر اختلالات اشتباه گرفت. برای تشخیص دقیق میلوپاتی، اپزشک یک معاینه فیزیکی کامل انجام می دهد و آزمایشات را تجویز می کند. این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تست های تصویربرداری، مانند اشعه ایکس ستون فقرات، ام آر آی یا سی تی اسکن.
• میلوگرام، با استفاده از رنگ کنتراست همراه با اشعه ایکس یا سی تی اسکن برای نشان دادن رابطه بین استخوان ها و بافت نرم در ستون فقرات.
• تست‌های عملکرد عصبی، مانند الکترومیوگرام یا پتانسیل‌های برانگیخته، برای سنجش نحوه ارسال پیام‌های مغز و بدن.

درمان میلوپاتی

درمان میلوپاتی تا حدی به عامل ایجاد این بیماری بستگی دارد. اگر میلوپاتی به دلیل عفونت یا تومور باشد، پزشک ابتدا آن را درمان می کند.

درمان های غیرجراحی می توانند به تسکین علائم کمک کنند. اما هنگامی که نخاع فشرده می شود، اکثر افراد برای کاهش فشار به جراحی نیاز دارند. درمان غیر جراحی اگر علائم شما جزئی است یا منتظر جراحی هستید، ممکن است پزشک مراقبت های غیرجراحی را توصیه کند. این درمان ها می توانند به تسکین درد و غیره کمک کنند. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• بریس زدن
• فیزیوتراپی
• کورتیکواستروئید

عمل جراحی. جراحان از جراحی رفع فشار ستون فقرات برای برداشتن فتق دیسک، کیست، خار استخوانی یا توموری که بر روی نخاع فشار می‌آورد، استفاده می‌کنند. لامینکتومی نوعی جراحی رفع فشار است. در طی این روش، جراح استخوان‌های کوچک (به نام لامینا) را از ستون فقرات خارج می‌کند. برداشتن استخوان ها فضای اطراف نخاع را گسترش می دهد.

پیشگیری از میلوپاتی

شما همیشه نمی توانید از میلوپاتی جلوگیری کنید. برخی از میلوپاتی ناشی از سایش و پارگی طبیعی به دلیل افزایش سن است. اما انجام اقداماتی برای تقویت و مراقبت از کمر می تواند از برخی علل میلوپاتی جلوگیری کند. با مراقبت خوب از کمر، می توانید احتمال یا شدت برخی از آسیب های کمر را کاهش دهید. مراقبت خوب از پشت شامل:

• اجسام سنگین را با خیال راحت بلند کنید. زانوهایتان را خم کنید، عضلات شکمتان را سفت کنید و از قدرت پاهایتان برای بلند کردن کمکتان استفاده کنید. اگر نمی توانید با خیال راحت چیزی را به تنهایی بلند کنید، کسی را پیدا کنید که کمک کند.
• وزن سالم را حفظ کنید. اضافه وزن فشار بیشتری به ستون فقرات وارد می کند.
• سیگار نکشید. در افراد سیگاری، دیسک های ستون فقرات زودتر از بین می روند.
• عضلات مرکزی کمر و شکم خود را تقویت کنید. ورزش هایی مانند کرانچ، پلانک یا پیلاتس می تواند کمک کننده باشد.

چشم انداز افراد مبتلا به میلوپاتی

در صورت عدم درمان، میلوپاتی می تواند در طول زمان بدتر شود. فشرده سازی ستون فقرات می تواند به طور دائم به اعصابی که حرکات و عملکرد ضروری بدن را کنترل می کنند آسیب برساند. شما نمی توانید آسیب عصبی را معکوس کنید، بنابراین مهم است که به محض مشاهده علائم، مراقبت کنید. تشخیص و درمان به موقع می تواند به بهبود وضعیت شما کمک کند و در برخی موارد آسیب به نخاع را معکوس کند.

نکته پایانی

فشرده سازی ستون فقرات باعث میلوپاتی می شود. این مجموعه از علائم شامل کمردرد، گردن درد و گزگز یا بی حسی است. درمان زودهنگام برای کاهش فشار روی نخاع می تواند علائم را بهبود بخشد و از آسیب دائمی جلوگیری کند.