دکتر بتول دادخواه: اگر میگرن دارید یا در خانواده شما سابقه خانوادگی میگرن وجود دارد، متخصص متخصص مغز و اعصاب، احتمالاً میگرن را بر اساس سابقه پزشکی، علائم و معاینه فیزیکی و عصبی تشخیص خواهد داد. اگر وضعیت میگرن شدید باشد، آزمایش‌هایی برای رد سایر دلایل درد ممکن است تجویز کند. این آزمایشات شامل:

MRI

پزشک از (MRI) برای تولید تصاویر دقیق از مغز و رگ‌های خونی استفاده می‌کند. MRI به تشخیص تومورها، سکته‌های مغزی، خونریزی در مغز، عفونت‌ها و سایر بیماری‌های مغز و سیستم عصبی که به عنوان عصب‌شناسی شناخته می‌شوند، کمک می‌کند.

سی تی اسکن

توموگرافی کامپیوتری (CT) از یک سری اشعه ایکس برای ایجاد تصاویر مقطعی دقیق از مغز استفاده می کند. این به تشخیص تومورها، عفونت ها، آسیب مغزی، خونریزی در مغز و سایر مشکلات پزشکی احتمالی که ممکن است باعث سردرد شوند کمک می کند.

درمان میگرن

هدف درمان میگرن متوقف کردن علائم و جلوگیری از حملات بعدی است. داروهای زیادی برای درمان میگرن تولید شده اند. داروهای مورد استفاده برای مبارزه با میگرن به دو دسته کلی تقسیم می شوند:

داروهای تسکین دهنده درد میگرن

این نوع داروها که به عنوان درمان حاد یا سقط‌کننده نیز شناخته می‌شوند، در هنگام حملات میگرنی مصرف می‌شوند و برای متوقف کردن علائم طراحی شده‌اند.

داروهای پیشگیرانه میگرن:

این نوع داروها به طور منظم و اغلب روزانه برای کاهش شدت یا دفعات میگرن مصرف می شوند. انتخاب های درمانی به فراوانی و شدت سردرد بستگی دارد، اینکه آیا تهوع و استفراغ همراه با سردردهای خود دارید، تا چه حد سردرد ناتوان کننده است و سایر شرایط پزشکی که دارید.

داروها برای تسکین درد میگرن

داروهایی که برای تسکین درد میگرن استفاده می‌شوند، زمانی بهترین اثر را دارند که در اولین نشانه‌های میگرن در آینده مصرف شوند – به محض شروع علائم میگرن. داروهایی که می توان برای درمان آن استفاده کرد عبارتند از:

مسکن ها

این مسکن‌های بدون نسخه یا تجویزی شامل آسپرین یا ایبوپروفن (Advil، Motrin IB، و غیره) هستند. زمانی که این موارد بیش از حد طولانی مصرف شوند، ممکن است باعث سردرد ناشی از مصرف بیش از حد دارو و احتمالاً زخم و خونریزی در دستگاه گوارش شوند.

داروهای تسکین میگرن که کافئین، آسپرین و استامینوفن (Excedrin Migraine) را ترکیب می‌کنند ممکن است مفید باشند، اما معمولاً فقط در برابر درد خفیف میگرن.

تریپتان ها

داروهای تجویزی مانند سوماتریپتان (Imitrex، Tosymra) و ریزاتریپتان (Maxalt، Maxalt-MLT) برای درمان میگرن استفاده می‌شوند، زیرا مسیرهای درد را در مغز مسدود می‌کنند. مصرف آنها به صورت قرص، واکسن یا اسپری بینی می تواند بسیاری از علائم میگرن را تسکین دهد. آنها ممکن است برای کسانی که در معرض خطر سکته مغزی یا حمله قلبی هستند، ایمن نباشند.

دی هیدروارگوتامین (Migranal، Trudhesa)

این دارو که به صورت اسپری بینی یا تزریقی موجود است، زمانی مؤثر است که مدت کوتاهی پس از شروع علائم میگرن برای میگرنی که بیشتر از ۲۴ ساعت طول بکشد مصرف شود. عوارض جانبی می تواند شامل بدتر شدن درد، استفراغ و حالت تهوع مرتبط با میگرن باشد.

نکته: افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر، فشار خون بالا یا بیماری کلیوی یا کبدی باید از مصرف دی هیدروارگوتامین اجتناب کنند.

Lasmiditan (Reyvow)

این قرص خوراکی جدیدتر برای درمان میگرن با یا بدون اورا تایید شده است. در آزمایشات دارویی، لاسمیدیتان به طور قابل توجهی درد سردرد را بهبود بخشید. لاسمیدیتان می تواند اثر آرام بخشی داشته باشد و باعث سرگیجه شود، بنابراین به افرادی که آن را مصرف می کنند توصیه می شود حداقل تا هشت ساعت از رانندگی و کار با ماشین آلات خودداری کنند.

آنتاگونیست گیرنده

پپتیدهای مرتبط با ژن کلسی تونین خوراکی که به عنوان جپانت شناخته می شوند. Ubrogepant (Ubrelvy) و rimegepant (Nurtec ODT) داروهای خوراکی مورد تایید برای درمان میگرن در بزرگسالان هستند. در کارآزمایی‌های دارویی، داروهای این دسته از دارونما در تسکین درد دو ساعت پس از مصرف مؤثرتر بودند. آنها همچنین در درمان علائم میگرن مانند حالت تهوع و حساسیت به نور و صدا موثر بودند. عوارض جانبی رایج عبارتند از:

• خشکی دهان
• حالت تهوع
• خواب آلودگی بیش از حد

نکته: Ubrogepant و rimegepant نباید با داروهای مهارکننده قوی CYP3A4 مانند برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان سرطان مصرف شوند.

زاوگپانت داخل بینی (Zavzpret)

سازمان غذا و دارو اخیرا این اسپری بینی را برای درمان میگرن تایید کرده است. Zavegepant یک داروی جپانت و تنها داروی میگرن است که به صورت اسپری بینی عرضه می شود. این دارو درد میگرن را در عرض ۱۵ دقیقه تا ۲ ساعت پس از مصرف یک دوز تسکین می دهد. این دارو تا ۴۸ ساعت به کار خود ادامه می دهد. همچنین می تواند سایر علائم مرتبط با میگرن مانند حالت تهوع و حساسیت به نور و صدا را بهبود بخشد.

عوارض جانبی شایع زاوگپانت شامل تغییر در حس چشایی، ناراحتی بینی و سوزش گلو است.

داروهای ضد تهوع میگرن

داروی ضد تهوع اگر میگرن همراه با اورا همراه با حالت تهوع و استفراغ باشد، می‌توانند کمک کنند. داروهای ضد تهوع شامل کلرپرومازین، متوکلوپرامید (گیموتی، رگلان) یا پروکلروپرازین (Compro، Compazine) است. اینها معمولاً همراه با داروهای مسکن مصرف می شوند.

نکته: مصرف برخی از این داروها در دوران بارداری ایمن نیست. اگر باردار هستید یا در تلاش برای باردار شدن هستید، از هیچ یک از این داروها بدون مشورت با پزشک خود استفاده نکنید.

داروهای پیشگیرانه میگرن

داروها می توانند به پیشگیری از میگرن های مکرر کمک کنند. اگر سردردهای مکرر، طولانی مدت یا شدید دارید که به خوبی به درمان پاسخ نمی‌دهند، ممکن است پزشک داروهای پیشگیرانه را توصیه کند. هدف داروهای پیشگیرانه کاهش دفعات ابتلا به میگرن، شدت حملات و مدت زمان آنهاست. گزینه ها عبارتند از:

داروهای کاهش دهنده فشار خون

اینها شامل مسدود کننده های بتا مانند پروپرانولول (ایندرال، اینوپران)، همنجول) و متوپرولول (لوپرسور) می باشد. مسدود کننده های کانال کلسیم مانند وراپامیل (Verelan، Calan) می توانند در پیشگیری از میگرن همراه با اورا مفید باشند.

داروهای ضد افسردگی

یک داروی ضد افسردگی سه حلقه ای، آمی تریپتیلین، می تواند از میگرن جلوگیری کند. به دلیل عوارض جانبی آمی تریپتیلین، مانند خواب آلودگی، ممکن است به جای آن داروهای ضد افسردگی دیگری تجویز شود.

داروهای ضد تشنج

والپروات و توپیرامات (Topamax، Qudexy، و غیره) ممکن است در صورت داشتن میگرن کمتر کمک کننده باشند، اما می توانند عوارض جانبی مانند سرگیجه، تغییرات وزن، حالت تهوع و موارد دیگر ایجاد کنند.

نکته: این داروها برای زنان باردار یا زنانی که قصد بارداری دارند توصیه نمی شود.

تزریق بوتاکس میگرن

تزریق onabotulinumtoxinA (بوتاکس) تقریباً هر ۱۲ هفته به پیشگیری از میگرن در برخی از بزرگسالان کمک می کند. آنتی بادی های مونوکلونال پپتیدهای مرتبط با ژن کلسی تونین (CGRP). Erenumab-aooe (Aimovig)، fremanezumab-vfrm (Ajovy)، galcanezumab-gnlm (Emgality) و eptinezumab-jjmr (Vyepti) داروهای جدیدتری هستند که توسط سازمان غذا و دارو برای درمان میگرن تایید شده اند. بوتاکس بنا به شرایط هر سه تا شش ماه قابل تکرار است. شایع ترین عارضه جانبی واکنش در محل تزریق است.

اتوژپانت (کولیپتا)

این دارو یک ژپانت است که به پیشگیری از میگرن کمک می کند. این قرصی است که روزانه از طریق دهان مصرف می شود. عوارض جانبی بالقوه دارو ممکن است شامل حالت تهوع، یبوست و خستگی باشد.

Rimegepant (Nurtec ODT)

این دارو از این جهت منحصربه‌فرد است که علاوه بر درمان میگرن در صورت لزوم، به پیشگیری از میگرن نیز کمک می‌کند. از پزشک خود بپرسید که آیا این داروها برای شما مناسب هستند یا خیر. مصرف برخی از این داروها در دوران بارداری ایمن نیست. اگر باردار هستید یا قصد باردار شدن دارید، از هیچ یک از این داروها بدون مشورت با پزشک خود استفاده نکنید.

درمان های خانگی میگرن

وقتی علائم میگرن شروع شد، سعی کنید به یک اتاق ساکت و تاریک بروید. چشمان خود را ببندید و استراحت کنید یا چرت بزنید. یک پارچه خنک یا کیسه یخ پیچیده شده در حوله یا پارچه را روی پیشانی خود قرار دهید و مقدار زیادی آب بنوشید.

کاهش درد میگرن

تکنیک های تمدد اعصاب را امتحان کنید: بیوفیدبک و سایر اشکال تمرین آرام سازی راه هایی را برای مقابله با موقعیت های استرس زا به شما آموزش می دهند که ممکن است به کاهش تعداد میگرن های شما کمک کند.

یک روال خواب و خوردن ایجاد کنید: زیاد یا کم نخوابید. روزانه یک برنامه خواب و بیداری ثابت تنظیم و دنبال کنید. سعی کنید هر روز وعده های غذایی را در ساعت مشخصی بخورید.

به مقدار زیاد مایعات بنوشید: هیدراته ماندن، به ویژه با آب، ممکن است کمک کند.

یک دفتر خاطرات سردرد داشته باشید: ثبت علائم خود در دفترچه خاطرات سردرد به شما کمک می کند تا در مورد عواملی که باعث میگرن شما می شود و چه درمانی موثرتر است بیشتر بدانید. همچنین به پزشک کمک می‌کند تا وضعیت شما را تشخیص داده و پیشرفت درمان را در بین ویزیت‌ها پیگیری کند.

تمرین منظم: ورزش هوازی منظم تنش را کاهش می دهد و می تواند به پیشگیری از میگرن کمک کند. با مشورت با پزشک، فعالیت هوازی را انتخاب کنید که از آن لذت می برید، مانند پیاده روی، شنا و دوچرخه سواری. اما به آرامی بدن خود را گرم کنید، زیرا ورزش ناگهانی و شدید می تواند باعث سردرد شود.

ورزش منظم همچنین می تواند به کاهش وزن یا حفظ وزن سالم کمک کند و تصور می شود چاقی عاملی برای میگرن باشد.

درمان های سنتی میگرن

طب سوزنی: آزمایش‌های بالینی نشان داده‌اند که طب سوزنی ممکن است برای سردرد مفید باشد. در این درمان، یک پزشک بسیاری از سوزن‌های نازک و یکبار مصرف را در چندین ناحیه از پوست شما در نقاط مشخصی فرو می‌کند.

بیوفیدبک: به نظر می رسد بیوفیدبک در تسکین درد میگرن موثر باشد. این تکنیک آرام سازی از تجهیزات ویژه ای استفاده می کند تا به شما یاد دهد چگونه برخی از واکنش های فیزیکی مرتبط با استرس، مانند تنش عضلانی را کنترل و کنترل کنید.

درمان شناختی رفتاری: درمان شناختی رفتاری ممکن است برای برخی از افراد مبتلا به میگرن مفید باشد. این نوع روان درمانی به شما می آموزد که چگونه رفتارها و افکار بر درک شما از درد تأثیر می گذارد.

مدیتیشن و یوگا: مدیتیشن ممکن است استرس را کاهش دهد، که محرک شناخته شده میگرن است. انجام منظم یوگا ممکن است دفعات و مدت میگرن را کاهش دهد.

گیاهان، ویتامین ها و مواد معدنی: شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد گیاهان تب و دم کرده می‌توانند از میگرن پیشگیری کنند یا شدت آن را کاهش دهند، اگرچه نتایج مطالعه متفاوت است. باتربر (butterbur) به دلیل نگرانی های ایمنی توصیه نمی شود.

دوز بالای ریبوفلاوین (ویتامین B-2): ممکن است دفعات و شدت سردرد را کاهش دهد. مکمل‌های کوآنزیم Q10 ممکن است دفعات میگرن را کاهش دهند، اما باید بیشتر در این مورد تحقیق شود.

مکمل های منیزیم: برای درمان میگرن استفاده شده است، اما نتایج متفاوتی داشته است. از پزشک خود بپرسید که آیا این درمان ها برای شما مناسب هستند یا خیر. اگر باردار هستید، از هیچ یک از این درمان ها بدون مشورت با پزشک خود استفاده نکنید.