عرق کردن یکی از راه‌های مهمی است که بدن را خنک می‌کند، اما می‌تواند ناخوشایند باشد. از داروهای ضد تعریق گرفته تا برخی روش های دیگر، چندین راه برای کمک به توقف تعریق وجود دارد.

عرق کردن روش بدن برای تنظیم دمای بدن است. وقتی گرم هستیم، عرق می کنیم. سپس آن رطوبت تبخیر می شود و ما را خنک می کند. عرق کردن یک بخش کاملا طبیعی از زندگی روزمره است. با این حال، برخی از افراد ممکن است عرق کردن را در موقعیت‌های اجتماعی خاص نامطلوب بدانند، به‌ویژه اگر عرق آن‌ها لکه‌های مرطوب قابل توجهی بر جای بگذارد. در این مواقع، راهکارهایی وجود دارد که می تواند به کاهش میزان تعریق کمک کند.

اختلال هیپرهیدروزیس می تواند بدون هیچ دلیل مشخصی باعث تعریق شود. همچنین ممکن است با برخی شرایط پزشکی از جمله بیماری قلبی و سرطان رخ دهد.

هایپرهیدروزیس چیست؟

اختلال هیپرهیدروزیس وضعیتی است که منجر به تعریق بیش از حد می شود. این تعریق می‌تواند در موقعیت‌های غیرمعمول، مانند هوای خنک‌تر، یا اصلاً بدون هیچ محرکی رخ دهد. همچنین می تواند ناشی از سایر شرایط پزشکی مانند یائسگی یا پرکاری تیروئید باشد. هیپرهیدروزیس می تواند ناراحت کننده باشد. با این حال، چندین گزینه درمانی می توانند تا حدودی تسکین دهند.

علل هایپرهیدروزیس

عرق کردن یک واکنش طبیعی به شرایط خاصی است، مانند هوای گرم، فعالیت بدنی، استرس و احساس ترس یا خشم. با هایپرهیدروزیس، بدون هیچ دلیل مشخصی بیش از حد معمول عرق می کنید. علت زمینه ای بستگی به نوع هیپرهیدروزیس دارد.

هایپرهیدروز کانونی اولیه

عرق کردن عمدتا در پاها، دست ها، صورت، سر و زیر بغل رخ می دهد. معمولا از دوران کودکی شروع می شود. حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد از افراد مبتلا به این نوع، سابقه خانوادگی تعریق بیش از حد دارند.

هیپرهیدروزیس عمومی ثانویه

هیپرهیدروزیس عمومی ثانویه تعریق ناشی از یک وضعیت پزشکی یا به عنوان یک عارضه جانبی برخی داروها است. معمولا در بزرگسالی شروع می شود. با این نوع، ممکن است در تمام بدن یا فقط در یک ناحیه عرق کنید. همچنین ممکن است هنگام خواب عرق کنید. شرایطی که می تواند باعث ایجاد این نوع شود عبارتند از:

• بیماری قلبی
• سرطان
• اختلالات غده فوق کلیوی
• سکته
• پرکاری تیروئید
• یائسگی
• آسیب های نخاعی
• بیماری ریه
• بیماری پارکینسون

بیماری های عفونی مانند سل یا HIV

انواع مختلفی از داروهای تجویزی و بدون نسخه نیز می توانند باعث هایپرهیدروزیس شوند. در بسیاری از موارد، عرق کردن یک عارضه جانبی نادر است که اکثر مردم آن را تجربه نمی کنند. با این حال، تعریق بیش از حد یکی از عوارض جانبی رایج داروهای ضد افسردگی است مانند:

• دزیپرامین (نورپرامین)
• نورتریپتیلین (Pamelor)
• پروتریپتیلین

افرادی که از پیلوکارپین برای خشکی دهان یا روی به عنوان یک مکمل غذایی معدنی استفاده می کنند نیز ممکن است دچار تعریق بیش از حد شوند.

علائم تعریق بیش از حد عبارتند از:

• تعریق بیش از حد که حداقل به مدت شش ماه بدون دلیل ظاهری رخ داده است
• عرقی که در هر دو طرف بدن تقریباً به یک اندازه ایجاد می شود
• حوادث تعریق بیش از حد حداقل یک بار در هفته
• عرق کردن که در فعالیت های روزانه (مانند کار یا روابط) اختلال ایجاد می کند.
• تعریق بیش از حد که از سن کمتر از ۲۵ سال شروع شد
• عرق نکردن در خواب
• سابقه خانوادگی هیپرهیدروزیس

این عوامل ممکن است نشان دهند که هیپرهیدروزیس کانونی اولیه دارید. برای تشخیص دقیق تر باید به پزشک مراجعه کنید. تعریق بیش از حد یا سرتاسر یک ناحیه ممکن است نشان دهنده این باشد که فرد هیپرهیدروزیس عمومی ثانویه دارد. مهم است که برای یافتن علت اصلی به پزشک خود مراجعه کنید.

برخی از شرایط مرتبط با تعریق بیش از حد می تواند جدی باشد. اگر علائم غیرعادی دیگری همراه با تعریق را تجربه کردید، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.

چه زمانی باید با پزشکم تماس بگیرم؟

تعریق بیش از حد می تواند نشانه ای از شرایط بسیار جدی دیگر باشد. در صورت داشتن این علائم با پزشک خود تماس بگیرید:

• عرق کردن و کاهش وزن
• عرق کردن که عمدتا در هنگام خواب رخ می دهد
• تعریق که همراه با تب، درد قفسه سینه، تنگی نفس و ضربان قلب سریع رخ می دهد.
• عرق کردن و درد قفسه سینه یا احساس فشار در قفسه سینه
• عرق کردن طولانی مدت و غیر قابل توضیح است

تعریق چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک سوالاتی در مورد تعریق فرد می پرسد، مانند زمان و مکان وقوع آن. آنها همچنین آزمایش‌های خاصی مانند آزمایش خون و ادرار را برای تعیین اینکه آیا هیپرهیدروزیس دارید انجام می‌دهند. اکثر پزشکان هیپرهیدروزیس اولیه را بر اساس شرح حال و معاینه فیزیکی تشخیص می دهند. آزمایش‌های دیگری وجود دارد که می‌تواند تشخیص را تأیید کند، اما آنها به طور معمول در تمرین روزانه انجام نمی‌شوند.

آزمایش نشاسته – ید شامل قرار دادن ید در ناحیه عرق شده است. وقتی ید خشک شد نشاسته روی این ناحیه می پاشند. اگر نشاسته به رنگ آبی تیره در آمد، تعریق بیش از حد دارید.

تست کاغذی شامل قرار دادن نوع خاصی از کاغذ روی ناحیه عرق شده است. کاغذ بعد از اینکه عرق شما را جذب کرد وزن می شود. وزن بیشتر به این معنی است که شما بیش از حد عرق کرده اید.

پزشک همچنین می تواند یک آزمایش تنظیم کننده حرارت تجویز کند. مشابه آزمایش نشاسته-ید، این آزمایش از پودر مخصوصی استفاده می کند که به رطوبت حساس است. رنگ پودر در مناطقی که تعریق بیش از حد وجود دارد تغییر رنگ می دهد.

گزینه های درمانی برای تعریق بیش از حد

ضد تعریق تخصصی

پزشک ممکن است یک ضد تعریق حاوی کلرید آلومینیوم تجویز کند. این ضد تعریق قوی تر از ضد عرق های موجود است و اغلب برای درمان موارد خفیف هیپرهیدروزیس استفاده می شود.

یونتوفورزیس

این روش از دستگاهی استفاده می‌کند که جریان‌های الکتریکی سطح پایین را هنگامی که در آب غوطه‌ور هستید، ارائه می‌کند. این جریان‌ها اغلب به دست‌ها، پاها یا زیر بغل می‌رسند تا موقتاً غدد عرق را مسدود کنند.

داروهای آنتی کولینرژیک

داروهای آنتی کولینرژیک می توانند تعریق عمومی را تسکین دهند. این داروها مانند گلیکوپیرولات (Robinul) از عملکرد استیل کولین جلوگیری می کنند. استیل کولین یک ماده شیمیایی است که بدن تولید می کند و به تحریک غدد عرق کمک می کند. اثر این داروها حدود دو هفته طول می کشد و ممکن است عوارض جانبی مانند یبوست و سرگیجه ایجاد کنند.

بوتاکس (سم بوتولینوم)

تزریق بوتاکس ممکن است برای درمان هایپرهیدروزیس شدید استفاده شود. آنها اعصابی را که غدد عرق شما را تحریک می کنند مسدود می کنند. قبل از اینکه این درمان موثر واقع شود، معمولاً به چندین تزریق نیاز دارید.

عمل جراحی

اگر فقط در زیر بغل خود عرق می کنید، جراحی ممکن است بتواند وضعیت را درمان کند. یک روش شامل برداشتن غدد عرق زیر بغل است. گزینه دیگر انجام سمپاتکتومی آندوسکوپی قفسه سینه است. این شامل قطع کردن اعصابی است که پیام‌ها را به غدد عرق می‌رسانند.

درمان خانگی تعریق

همچنین می توانید سعی کنید تعریق را با موارد زیر کاهش دهید:

• استفاده از ضد تعریق های بدون نسخه در ناحیه آسیب دیده
• روزانه حمام کنید تا از شر باکتری ها خلاص شوید
• پوشیدن کفش و جوراب از مواد طبیعی
• اجازه دهید پاهای شما نفس بکشد
• جوراب خود را مرتب عوض کنید

چشم انداز تعریق چیست؟

هایپرهیدروز کانونی اولیه یک بیماری قابل درمان است. پزشک کمک می کند تا یک برنامه درمانی تهیه کنید تا بتوانید علائم خود را مدیریت کنید.

تعریق بیش از حد ناشی از یک بیماری زمینه ای ممکن است با درمان آن عارضه از بین برود. درمان هایپرهیدروزیس عمومی ثانویه به شرایط زمینه ای که باعث تعریق می شود بستگی دارد. اگر فکر می کنید تعریق شما یک عارضه جانبی دارو است، با پزشک خود صحبت کنید. آنها تعیین خواهند کرد که آیا امکان تغییر دارو یا کاهش دوز وجود دارد یا خیر.