مغز و نخاع مجموعاً بخش دستگاه عصبی مرکزی (CNS) را تشکیل می‌دهند که وظیفه آن دریافت وضعیت درونی و بیرونی بدن از دستگاه عصبی پیرامونی (PNS) موجود در نقاط مختلف بدن، پردازش پیام‌های دریافتی و صدور فرمان‌های مرتبط می‌باشد. مغز شامل نیمکره‌های مخ، مخچه و ساقه مغز است.

اختلالات مغزی می‌تواند هرکسی را تحت تأثیر قرار دهند و معمولا فاکتورهای خطر بروز انواع مختلف اختلالات مغزی و عصبی متفاوت هستند. طبق آمار، آسیب مغزی بیشتر در کودکان زیر ۴ سال، بزرگسالان جوان بین ۱۵ تا ۲۵ سال و بزرگسالان ۶۵ سال به بالا دیده می‌شود.

تومورهای مغزی می‌توانند افراد را در هر سنی تحت تأثیر قرار دهند. خطر شخصی شما به ژنتیک و قرار گرفتن در معرض عوامل خطر محیطی مانند اشعه ایکس بستگی دارد. سن بالا و سابقه خانوادگی مهمترین عوامل خطر برای بیماری‎های نورودژنراتیو هستند.

اختلالات روانی بسیار شایع هستند. از هر ۵ فرد بزرگسال، تقریباً ۱ نفر دچار اختلال روانی است. به‌خصوص اگر:

• سابقه خانوادگی بیماری روانی داشته باشید
• تجربه زندگی آسیب‌زا یا استرس‌زا داشته اید
• سابقه سوءاستفاده از الکل یا مواد مخدر را داشته باشید
• قبلا در اثر ضربه دچار آسیب مغزی شده‌اید