سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم چیست؟

سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم (BPPV) یک اختلال گوش داخلی است. فرد مبتلا به سرگیجه وضعیتی هر زمان که سر خود را حرکت می دهد، احساس چرخش ناگهانی را تجربه می کند. سرگیجه وضعیتی نشانه یک مشکل جدی نیست. اگر در عرض شش هفته به خودی خود ناپدید نشد، یک روش ساده می تواند به کاهش علائم آن کمک کند.

سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم

سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم (BPPV) یک اختلال شایع گوش داخلی است. با سرگیجه وضعیتی، تغییرات در وضعیت سر – مانند خم کردن سر به عقب یا نشستن روی تخت – منجر به سرگیجه ناگهانی (احساس چرخیدن اتاق) می شود.

سرگیجه وضعیتی نشانه یک مشکل جدی نیست و معمولاً در عرض چند روز پس از اولین قسمت به خودی خود ناپدید می شود. (برای برخی از افراد ممکن است چندین هفته طول بکشد.) با این حال، علائم سرگیجه وضعیتی می تواند بسیار ترسناک باشد و ممکن است خطرناک باشد، به خصوص در بزرگسالان بالای ۶۵ سال. عدم ثبات سرگیجه وضعیتی می تواند منجر به زمین خوردن شود که یکی از دلایل اصلی این بیماری است.

سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم چه کسانی را تحت تاثیر قرار می دهد؟

سرگیجه وضعیتی می تواند افراد در تمام سنین را تحت تاثیر قرار دهد، اما بیشتر در بزرگسالان بالای ۵۰ سال شایع است. حدود نیمی از افراد در این محدوده سنی حداقل یک دوره سرگیجه وضعیتی را در طول زندگی خود تجربه می کنند. سرگیجه وضعیتی می تواند کودکان را تحت تاثیر قرار دهد، اما نادر است.

 سرگیجه وضعیتی چقدر رایج است؟

سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم شایع ترین اختلال گوش داخلی است. در واقع، تقریباً ۲۰٪ از افرادی که برای سرگیجه ارزیابی می شوند، با سرگیجه وضعیتی تشخیص داده می شوند.

آیا سرگیجه وضعیتی دائمی است؟

سرگیجه وضعیتی معمولاً خود به خود از بین می رود. با این حال، تا زمانی که با موفقیت درمان نشود، می تواند عود کند. در برخی موارد، ماه ها – یا حتی سال ها – قبل از وقوع یک قسمت دیگر می گذرد.

علائم سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم چیست؟

سرگیجه علامت اصلی سرگیجه وضعیتی است. این احساس سرگیجه می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و ممکن است چند ثانیه یا تا ۱ دقیقه طول بکشد. ممکن است با سایر علائم سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم، از جمله:

سرگیجه.
سبکی سر
مشکلات تعادل
تهوع و استفراغ.
تاری دید.
نیستاگموس (حرکات سریع و غیر ارادی چشم).

در حالی که سرگیجه وضعیتی معمولاً فقط یک گوش را در یک زمان تحت تأثیر قرار می دهد، به طور بالقوه می تواند هر دو گوش را تحت تأثیر قرار دهد.

چه چیزی سرگیجه وضعیتی را تحریک می کند؟

سرگیجه وضعیتی تقریباً همیشه با تغییر در وضعیت سر شما ایجاد می شود. برخی از افراد ممکن است هنگام دراز کشیدن یا نشستن روی تخت متوجه علائم شوند. برخی دیگر ممکن است وقتی سر خود را به عقب یا به پهلو خم می کنند متوجه علائم شوند. این علائم اغلب با افزایش سن به دلیل ساییدگی و پارگی طبیعی ساختارهای گوش داخلی بدتر می شوند.

در برخی موارد، سرگیجه وضعیتی ممکن است نشانه دیگری از بیماری گوش داخلی باشد، مانند:

لابیرنتیت.
نوریت دهلیزی.
نوروم آکوستیک.
علاوه بر این، سرگیجه وضعیتی ممکن است همراه با میگرن باشد یا ممکن است پس از یک رویداد آسیب زا – مانند سقوط، تصادف یا آسیب ورزشی ایجاد شود.

تشخیص سرگیجه وضعیتی

پزشک می تواند سرگیجه موضعی را در طی یک بازدید مطب تشخیص دهد. آنها یک معاینه فیزیکی انجام می دهند و در مورد علائم و سابقه پزشکی شما سؤالاتی می پرسند.

درمان سرگیجه موضعی

موثرترین درمان های خوش خیم سرگیجه وضعیتی حمله ای شامل تمرینات فیزیوتراپی است. هدف از این تمرینات این است که ذرات کربنات کلسیم را از کانال های نیم دایره ای خود خارج کرده و به داخل رحم شما برگردانید. در اینجا، ذرات به راحتی جذب می شوند و علائم ناراحت کننده ای ایجاد نمی کنند.

شما همچنین می توانید از داروهای بیماری حرکت برای تسکین علائم خود استفاده کنید. با این حال، شما نباید این داروها را طولانی مدت مصرف کنید.

تمرینات سرگیجه وضعیتی

این روش که گاهی اوقات به آن روش های تغییر موقعیت کانال گفته می شود – معمولاً حدود ۱۵ دقیقه طول می کشد تا کامل شوند. تغییر موقعیت ذرات شامل یک سری حرکات فیزیکی است که موقعیت سر و بدن شما را تغییر می دهد. این اعمال،  گوش را از کانال های نیم دایره ای شما خارج کرده و به محل مناسب خود در رحم شما برمی گرداند. یک روش جابجایی تک ذره در درمان حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد موارد سرگیجه موضعی موثر است. در صورت ادامه علائم ممکن است به تمرینات سرگیجه وضعیتی اضافی نیاز باشد.

چند دستورالعمل گام به گام برای امتحان:

مرحله ۱: با نشستن روی تخت یا میز شروع کنید. سر خود را ۴۵ درجه به سمت گوش آسیب دیده بچرخانید.
مرحله ۲: به سرعت دراز بکشید و سر خود را به سمت گوش آسیب دیده بچرخانید در حالی که به عقب دراز می کشید و سر خود را کمی بالای لبه تخت یا میز قرار می دهید. حدود یک دقیقه یا تا زمانی که علائم متوقف شود صبر کنید.
مرحله ۳: بدون اینکه سر خود را بالا بیاورید، سر خود را به سرعت در جهت مخالف بچرخانید تا گوش “خوب” شما موازی – اما کمی بالای لبه – میز یا تخت باشد. حدود یک دقیقه یا تا زمانی که علائم متوقف شود صبر کنید.
مرحله ۴: به پهلو بغلتانید. به چرخش سر خود ۹۰ درجه دیگر در همان جهت مرحله ۳ ادامه دهید تا بینی شما اکنون رو به زمین باشد. حدود یک دقیقه صبر کنید.
مرحله ۵: چانه خود را به سمت شانه خود جمع کنید، در جهتی که بدنتان رو به رو است، بنشینید. هر دستورالعملی که پزشک به شما می دهد را تکرار کنید.

آیا سرگیجه وضعیتی خود به خود از بین می رود؟

در بسیاری از موارد، سرگیجه وضعیتی در نهایت خود به خود از بین می رود. اما می تواند برگردد. در این صورت، پزشک می‌تواند به شما بگوید که چگونه علائم خود را در زمان بروز آن‌ها مدیریت کنید.

چگونه می توانم خطر ابتلا به سرگیجه وضعیتی را کاهش دهم؟

شما نمی توانید از سرگیجه وضعیتی جلوگیری کنید، اما می توانید آن را با تمرینات تغییر موقعیت ذرات مدیریت کنید. برای کاهش خطر ابتلا به سرگیجه وضعیتی مرتبط با تروما، هنگام دوچرخه‌سواری، ورزش‌های تماسی یا شرکت در سایر فعالیت‌های مشابه، حتما از کلاه ایمنی استفاده کنید.

اگر سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم داشته باشم چه انتظاری می توانم داشته باشم؟

سرگیجه وضعیتی نشان دهنده یک مشکل جدی سلامتی نیست. با این حال، مواجه با این علائم می تواند ترسناک و خسته کننده باشد. پزشک می‌تواند به شما آموزش دهد که چگونه تمرینات سرگیجه وضعیتی را در خانه انجام دهید تا بتوانید علائم خود را مدیریت کنید.

سرگیجه وضعیتی چقدر طول می کشد؟

در بیشتر موارد تا ۲ دقیقه طول می کشد. و البته بستگی به خفیف یا شدید بودن آن دارد.

نکته مهم: اگر سرگیجه همراه با سردرد شدید، درد قفسه سینه یا ضربان قلب نامنظم داشتید حتما با اورژانس تماس بگیرید.