سندرم پای بی قرار چیست؟
گاهی اوقات برخی افراد از عبارت گزگز کردن برای بیان سوزش پا استفاده میکنند که پزشکان متخصص مغز و اعصاب آن را احساس حرکت مایع یا حرکت مورچه در ساق پاها توصیف کرده اند. شکایت از این حالت نشانگر سندرم پای بیقرار است. این سندرم یک اختلال عصبی و غیر قابل کنترل پا است که بیشتر در شب بروز می کند و باعث اختلال خواب در شب و بروز خواب آلودگی در روز می شود.
علائم سندرم پای بی قرار
بیماران مبتلا به این سندرم از وجود علائمی همچون احساس کشیدگی، سوزش، گزگز، احساس کاذب حرکت مایع یا حرکت مورچه در ساق پاها شکایت می کنند و برای کم کردن این علائم، نیاز مبرمی به حرکت دادن پاهایشان دارند. سندرم پاهای بیقرار در هر سنی ممکن است بروز کند، ولی معمولا با بالا رفتن سن، احتمال ابتلا به آن افزایش مییابد. این بیماران به سختی می توانند مشکل حسی مبهم در عمق پاهای خود را توصیف کنند.
عوامل سندرم پای بی قرار
کمبود ویتامین B۶ می تواند در مدت کوتاهی فرد را به این سندرم مبتلا کند، همچنین مصرف برخی داروها مانند ضدافسردگی به ویژه در شب می تواند منجر به بروز و تشدید علایم سندرم پای بی قرار شود که توصیه می شود با هماهنگی پزشک مصرف این داروها به زمان دیگری از روز موکول شود. دیگر عوامل مستعد برای بروز این بیماری:
- نگرانی
- بارداری
- بی تحرکی
- اعتیاد
- چاقی
- سیگار کشیدن
- کمکاری تیروئید
- مسمومیت با فلزات سنگین
- بیماریهای هورمونی مانند دیابت و نارسایی کلیوی که با کمبود ویتامینها و مواد معدنی ارتباط دارند. کمخونی فقر آهن
- مصرف کافئین
- نیکوتین
- الکل و مسدودکنندههای هیستامینی نیز با ایجاد سندرم پاهای بیقرار در ارتباط هستند.
در واقع هیچ روشی قطعی برای تشخیص سندرم پای بی قرار وجود ندارد و آزمایش ، تصویربرداری و نوار عصب و عضله ممکن است علل ثانویه یا بیماریهای زمینه ای منجر به این سندرم را نشان دهد.
درمان سندرم پاهای بی قرار
روش درمانی این بیماری به سه دسته تغذیه ای و دارویی و ورزش تقسیم می شود؛ اگر سندرم پای بی قرار با رعایت بهداشت خواب و مدیریت دلشوره درمان نشود فرد باید تحت درمان دارویی قرار گیرد ، درمان دارویی هم فقط با دستور پزشک مجاز است و بدون مراجعه به پزشک ممکن نیست.