عوارض کمبود ویتامین D در ستون فقرات!

کمبود ویتامین D باعث ایجاد مشکلاتی در استخوان ها و عضلات می شود. این بیماری بیشتر افراد بالای ۶۵ سال و افرادی که پوست تیره تری دارند را مبتلا می کند.

کمبود ویتامین D

کمبود ویتامین D به این معنی است که شما ویتامین D کافی در بدن خود ندارید. در درجه اول باعث ایجاد مشکلاتی در استخوان ها و ماهیچه های می شود. ویتامین D یک ویتامین ضروری است که بدن برای رشد و نگهداری طبیعی استخوان از آن استفاده می کند. ویتامین D همچنین در سیستم عصبی، سیستم اسکلتی عضلانی و سیستم ایمنی نقش دارد.

راه های مختلف دریافت ویتامین D

قرار گرفتن در معرض نور خورشید بر روی پوست (با این حال، افراد با پوست تیره تر و افراد مسن ممکن است ویتامین D کافی را از طریق نور خورشید دریافت نکنند. موقعیت جغرافیایی همچنین ممکن است از قرار گرفتن در معرض ویتامین D کافی از طریق نور خورشید جلوگیری کند).
از طریق غذا
از طریق مکمل های غذایی

چرا ویتامین D برای بدن مهم است؟

ویتامین D یکی از ویتامین هایی است که بدن برای سالم ماندن به آن نیاز دارد. این ویتامین نقش مهمی در حفظ تعادل کلسیم در خون و استخوان ها و در ساخت و نگهداری استخوان ها دارد.

به طور خاص، شما به ویتامین D نیاز دارید تا بدن بتواند از کلسیم و فسفر برای ساختن استخوان ها و حمایت از بافت های سالم استفاده کند. با کمبود ویتامین D، کاهش جذب کلسیم و فسفر توسط روده ها منجر به هیپوکلسمی (سطح پایین کلسیم در خون) می شود. این منجر به هیپرپاراتیروئیدیسم ثانویه می شود (غدد پاراتیروئید بیش فعال تلاش می کنند سطح کلسیم خون را در حد طبیعی نگه دارند).

هر دو هیپوکلسمی و هیپرپاراتیروئیدیسم، اگر شدید باشند، می توانند علائمی از جمله ضعف و گرفتگی عضلات، خستگی و افسردگی ایجاد کنند.

برای تلاش برای متعادل کردن سطح کلسیم در خون (از طریق هیپرپاراتیروئیدیسم ثانویه)، بدن کلسیم را از طریق استخوان ها می گیرد که منجر به تسریع دمینرالیزاسیون استخوان می شود (زمانی که استخوان سریعتر از آن چیزی که بتواند اصلاح شود تجزیه می شود). این می تواند بیشتر منجر به استئومالاسی (استخوان های نرم) در بزرگسالان و راشیتیسم در کودکان شود.

راشیتیسم همان استئومالاسی است، اما فقط کودکان را مبتلا می کند. از آنجایی که استخوان های کودک هنوز در حال رشد هستند، دمینرالیزاسیون باعث کج شدن استخوان ها می شود.

کمبود ویتامین D چه کسانی را تحت تاثیر قرار می دهد؟

همه افراد از جمله نوزادان، کودکان و بزرگسالان ممکن است دچار کمبود ویتامین D شوند. کمبود ویتامین D ممکن است در افرادی که محتوای ملانین پوستی بالاتری دارند (پوست تیره تر) و کسانی که لباس هایی ضخیم و پوستی می پوشند، شایع تر است.

کمبود ویتامین D چقدر شایع است؟

کمبود ویتامین D یک مشکل رایج جهانی است. حدود ۱ میلیارد نفر در سراسر جهان کمبود ویتامین D دارند، در حالی که ۵۰ درصد از جمعیت کمبود ویتامین D دارند. تقریباً ۳۵ درصد از بزرگسالان در ایالات متحده کمبود ویتامین D دارند.

علائم کمبود ویتامین D

کمبود شدید ویتامین D در کودکان باعث راشیتیسم می شود. علائم راشیتیسم عبارتند از:

الگوهای رشد نادرست به دلیل استخوان های خمیده و کج
ضعف عضلانی.
درد استخوان.
بدشکلی در مفاصل.

کمبود ویتامین D در بزرگسالان کاملاً آشکار نیست. علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

خستگی.
درد استخوان.
ضعف عضلانی، درد عضلانی یا گرفتگی عضلات.
تغییرات خلقی، مانند افسردگی.
با این حال، ممکن است هیچ علامت یا نشانه ای از کمبود ویتامین D نداشته باشید.

علت کمبود ویتامین D چیست؟

به طور کلی، دو دلیل اصلی کمبود ویتامین D عبارتند از:

دریافت نکردن ویتامین D کافی در رژیم غذایی و یا از طریق نور خورشید.
بدن شما به درستی ویتامین D را جذب یا استفاده نمی کند.

چندین دلیل خاص برای کمبود ویتامین D وجود دارد، از جمله:

شرایط پزشکی خاص
کاهش وزن – جراحی.
داروهای خاص

چندین عامل مختلف بیولوژیکی و محیطی نیز می توانند شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به کمبود ویتامین D قرار دهند، مانند سن بالا و میزان ملانین (رنگدانه) در پوست.

شرایط پزشکی که می تواند باعث کمبود ویتامین D شود عبارتند از:

فیبروز کیستیک، بیماری کرون و بیماری سلیاک

این شرایط می تواند مانع از جذب کافی ویتامین D توسط روده ها از طریق مکمل ها شود، به خصوص اگر این بیماری درمان نشده باشد.

چاقی

شاخص توده بدنی بیش از ۳۰ با سطوح پایین ویتامین D مرتبط است. سلول های چربی ویتامین D را ایزوله نگه می دارند تا ترشح نشود. چاقی اغلب نیاز به مصرف دوزهای بیشتری از مکمل های ویتامین D برای رسیدن و حفظ سطوح طبیعی دارد.

بیماری کلیوی و بیماری کبد

این شرایط مقدار آنزیم های خاصی را کاهش می دهد (آنزیم کبدی ۲۵-هیدروکسیلاز از کبد و ۱-آلفا هیدروکسیلاز از کلیه ها) بدن شما نیاز دارد تا ویتامین D را به شکلی که می تواند استفاده کند، تغییر دهد. کمبود هر یک از این آنزیم ها منجر به سطح ناکافی ویتامین D فعال در بدن شما می شود.

جراحی های کاهش وزن و کمبود ویتامین D

جراحی های کاهش وزن که اندازه معده شما را کاهش می دهد و یا بخشی از روده کوچک را دور می زند، مانند جراحی بای پس معده، جذب مقادیر کافی از مواد مغذی، ویتامین ها و مواد معدنی خاص را برای بدن دشوار می کند.

اگر جراحی کاهش وزن انجام داده اید، مهم است که به طور منظم به پزشک خود مراجعه کنید تا بتواند سطح ویتامین D و سایر سطوح مواد مغذی شما را کنترل کند. احتمالاً در طول زندگی خود به مصرف مکمل های ویتامین D و سایر مکمل ها نیاز خواهید داشت.

برخی از داروها می توانند سطح ویتامین D را کاهش دهند، از جمله:
ملین ها
استروئیدها (مانند پردنیزون).
داروهای کاهش دهنده کلسترول (مانند کلستیرامین و کلستیپول).
داروهای پیشگیری کننده از تشنج (مانند فنوباربیتال و فنی توئین).
ریفامپین (داروی سل).
اورلیستات (داروی کاهش وزن).

همیشه به پزشک خود در مورد داروهای خود و هر گونه مکمل و/یا گیاهی که مصرف می کنید بگویید.

کمبود ویتامین D چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک معمولاً آزمایش‌های روتین سطوح ویتامین D را سفارش نمی‌دهند، اما در صورت داشتن شرایط پزشکی خاص یا عوامل خطر کمبود ویتامین D و یا علائم آن، ممکن است نیاز به بررسی سطح شما داشته باشند.

پزشک می‌تواند آزمایش خون را برای اندازه‌گیری سطح ویتامین D شما تجویز کند. دو نوع آزمایش وجود دارد که ممکن است درخواست کند، اما رایج‌ترین آنها ۲۵ هیدروکسی ویتامین D است که به اختصار ۲۵(OH)D شناخته می‌شود.

کمبود ویتامین D چگونه درمان می شود؟

اهداف درمان و پیشگیری از کمبود ویتامین D یکسان است: رسیدن و سپس حفظ سطح کافی ویتامین D در بدن.

در حالی که ممکن است خوردن غذاهای حاوی ویتامین D و دریافت بیشتر نور خورشید را در نظر بگیرید، پزشک احتمالا مصرف مکمل های ویتامین D را توصیه می کند.

ویتامین D به دو شکل وجود دارد:

D2 و D3. D2 (ارگوکلسیفرول) از گیاهان می آید. D3 (کوله کلسیفرول) از حیوانات می آید. برای دریافت D2 به نسخه نیاز دارید. با این حال، D3 بدون نسخه در دسترس است. بدن راحت تر از D2 D3 را جذب می کند.

چه کسانی بیشتر در معرض خطر کمبود ویتامین D هستند؟

گذشته از شرایط پزشکی که می تواند منجر به کمبود ویتامین D شود، عوامل بیولوژیکی و محیطی که فرد را در معرض افزایش خطر کمبود ویتامین D قرار می دهد عبارتند از:

سن: توانایی پوست شما برای ساخت ویتامین D با افزایش سن کاهش می یابد، بنابراین افراد بالای ۶۵ سال به ویژه در معرض خطر کمبود ویتامین D هستند. شیرخواران همچنین در معرض خطر عدم دریافت ویتامین D کافی هستند. این امر به ویژه در مورد نوزادانی که فقط با شیر مادر تغذیه می شوند صادق است، زیرا حاوی مقدار کمی ویتامین D است.
رنگ پوست: برای پوست های تیره تولید ویتامین D از نور خورشید سخت تر از پوست های روشن است، بنابراین افرادی که پوست تیره تر دارند بیشتر در معرض خطر کمبود ویتامین D هستند.
تحرک: افرادی که در خانه هستند یا به ندرت بیرون می روند (به عنوان مثال، افرادی که در خانه های سالمندان و سایر مراکز نگهداری می شوند) نمی توانند از قرار گرفتن در معرض نور خورشید به عنوان منبع ویتامین D استفاده کنند. بنابراین، آنها در معرض خطر بیشتری برای کمبود ویتامین D هستند. .

چگونه می توانم از کمبود ویتامین D جلوگیری کنم؟

بهترین راه برای جلوگیری از کمبود ویتامین D این است که از دریافت ویتامین D کافی در رژیم غذایی و یا از طریق قرار گرفتن در معرض نور خورشید اطمینان حاصل کنید. اما مراقب باشید که برای مدت طولانی بدون کرم ضد آفتاب در معرض نور خورشید باشید. قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید شما را در معرض افزایش خطر ابتلا به سرطان پوست قرار می دهد.

مقدار ویتامین D مورد نیاز روزانه به سن شما بستگی دارد. میانگین مقادیر توصیه شده روزانه در زیر بر حسب میکروگرم (mcg) و واحدهای بین المللی (IU) ذکر شده است.

نوزادان تا ۱۲ ماهگی ۱۰ میکروگرم (۴۰۰ IU)

افراد ۱ تا ۷۰ ساله ۱۵ میکروگرم (۶۰۰ IU)

بزرگسالان ۷۱ سال و بالاتر ۲۰ میکروگرم (۸۰۰ IU)

افراد باردار و شیرده ۱۵ میکروگرم (۶۰۰ IU)

مواد غذایی و خوردنی هایی دارای ویتامین دی (D)
آب پرتقال
تخم کتان
زیره
عرق یا دمنوش یونجه
قائوت چهل گیاه
روغن زیتون یا روغن کبد ماهی
ارده شیره
دانه آفتابگردان
برگ هلو و زردآلو
خرما
صدف های خوراکی
قارچ
قارچ پورتوبلو
غلات غنی شده
جو دوسر
کشک گوسفندی و گاوی
جگرگوساله
ماهی های چرب
ماهی هرینگ یا همان شاه ماهی
ماهی تن کنسروی
ماهی ساردین
ماهی سالمون کنسروی یا تازه
ماهی ماکرو
ماهی کولی
سالامی
میگو
ماهی خال خالی
خاویار
محصول سویای توفو
پای مرغ
زرده تخم مرغ
ماست وانیلی
شیر گاو
پنیر بز
پنیر سوئیسی
پنیر ریکوتا
کره
خامه ترش
شیر کاکائو طبیعی
شیر سویا

عوارض احتمالی کمبود ویتامین D چیست؟

جدی ترین عوارض کمبود ویتامین D عبارتند از:

سطوح پایین کلسیم خون (هیپوکلسمی).
سطوح پایین فسفات خون (هیپوفسفاتمی).
راشیتیسم (نرم شدن استخوان ها در دوران کودکی).
استئومالاسی (نرم شدن استخوان در بزرگسالان).

همه این شرایط قابل درمان هستند. در حالی که راشیتیسم یک بیماری قابل درمان و اغلب قابل درمان است، درمان آن در اسرع وقت مهم است. در صورت عدم درمان، موارد خفیف تر راشیتیسم می تواند منجر به آسیب طولانی مدت استخوان شود که می تواند از رشد مناسب استخوان ها جلوگیری کند. موارد شدیدی که درمان نمی شوند می توانند منجر به تشنج، آسیب قلبی و مرگ شوند.

خبر خوب این است که به لطف شیر خشک غنی شده با ویتامین D و شیر گاو غنی شده، راشیتیسم در ایالات متحده بسیار غیر معمول است.

چه زمانی باید در مورد کمبود ویتامین D به پزشک مراجعه کنم؟

اگر نگران این هستید که آیا ویتامین D کافی دریافت می کنید یا اینکه بدن شما به درستی از آن استفاده می کند، با پزشک خود صحبت کنید. اگر شما عوامل خطر کمبود ویتامین D را دارید، ممکن است پزشک توصیه کند که سطح ویتامین D خود را به طور مرتب بررسی کنید تا مطمئن شوید که در محدوده سالمی هستند.

آیا می توانید ویتامین D بیش از حد داشته باشید؟

بله. در صورت مصرف بیش از حد مکمل ها، می توانید ویتامین D زیادی دریافت کنید. جالب اینجاست که نمی‌توانید ویتامین D زیادی از خورشید دریافت کنید. سمیت ویتامین D نادر است، اما می تواند منجر به هیپرکلسمی شود. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

حالت تهوع.
افزایش تشنگی و ادرار.
اشتهای ضعیف.
یبوست.
ضعف.
گیجی.
آتاکسی (اختلال در تعادل یا هماهنگی).
دیزارتری (گفتار نامشخص).

دوزهای بالاتر از حد توصیه شده ویتامین D را بدون مشورت با پزشک خود مصرف نکنید. همچنین، در مورد دریافت دوزهای زیاد ویتامین A به همراه D در برخی روغن های ماهی احتیاط کنید. ویتامین A همچنین می تواند به سطوح سمی برسد و مشکلات جدی ایجاد کند.

نکته پایانی

ویتامین D ، ویتامین مهمی است که بدن شما برای سالم بودن به آن نیاز دارد. اگر فاکتورهای خطر ابتلا به کمبود ویتامین D را دارید یا علائمی را تجربه می کنید، حتماً با پزشک خود تماس بگیرید تا آزمایش خون برای بررسی سطح این ویتامین انجام شود.