شنوایی مغزی چیست؟

شنیدن یک فعالیت مغزی است که بعضاً به آن «شنوایی مغزی» گفته می شود. گوش های شما صدا را به عنوان تکانه های الکتریکی از طریق عصب شنوایی منتقل می کند.  در واقع شنوایی یک حس مکانیکی است؛ جا‌به‌جایی‌های فیزیکی به سیگنال‌های الکتریکی که زبان مغز را تشکیل می‌دهند، و این ارتعاشات به آنچه تحت عنوان دنیای صدا تجربه می‌کنیم، تبدیل می‌شوند.

ارسال و دریافت پیام از مغز

سیگنال‌هایی که از گوش می‌آیند احساس کلی اجزای صوت را با خود به همراه دارند. در مغز است که صداها را درک می‌کنیم – از آنها آگاه می‌شویم و معنای آنها را تفسیر می‌کنیم. این فرآیند از زمانی شروع می‌شود که اطلاعات از حلزون گوش از طریق اولیو (olive) و کولیکول تحتانی در ساقه‌ی مغز انتقال می‌یابد، و سپس از طریق ساختارهای دیگری به سمت تالاموس، نوعی ایستگاه تعویض مرکزی برای حواس، حرکت می‌کند.

این مراکز پایین مغز، سیگنال‌های دو گوش ما را با هم هماهنگ می‌سازند، که به ما امکان می‌دهند موقعیت صداها را تعیین کنیم و به صداهای خطرناک پاسخ دهیم تا بتوانیم حتی بدون فکر ولی آگاهانه اقدام فوری انجام دهیم. اما بیشترین پردازش ادراکی آگاهانه در قشر شنوایی رخ می‌دهد، بخشی از لایه‌ی بیرونی تکامل‌یافته‌ی مغز که در امتداد قسمت کناری سر، در لوب تمپورال، قرار دارد.

ساختار شنوایی و ارتباط آن با بخش های مغز

به نظر می‌رسد که قسمت‌های مشخصی از قشر شنوایی اطلاعات رسیده از حلزون گوش را در مورد میزان صدا، ریتم و زیر و بمی صدا رمزگشایی می‌کنند. با ارتباط با بخش‌هایی از مغز که خاطرات را ذخیره و احساسات را تنظیم می‌کنند، آنچه را که می‌شنویم، درک می‌کنیم و پاسخ می دهیم.

اطلاعات به هر دو روش جریان دارند. بازخوردهای قشر به حلزون گوش، برخی از سیگنال‌ها را تقویت کرده و برخی را مسدود می‌سازد. این تنظیم دقیق به ما امکان می‌دهد مکالمه‌های متمایز را علی رغم سر و صدای پیش زمینه‌ای بدتر از صدای گوش‌خراش، بشنویم.

اهمیت شنوایی در رشد مغز

عملکرد اصلی شنوایی انسان پاسخ به گفتار است؛ اصلی‌ترین راه برقراری ارتباط، از نظر عاطفی و عقلی. زبان اهمیت حیاتی شنوایی را در رشد مغز برجسته می‌کند. شواهد خوبی وجود دارد که نوزادانی که از والدین خود حرف بیشتری می‌شنوند، خواندن را زودتر یاد می‌گیرند و در مدرسه بهتر از همسالان خود عمل می‌کنند.

صداهای گفتاری تا حد زیادی به عنوان کلماتی در منطقه ورنیک (Wernicke) پردازش می‌شوند، بخش اعظمی از نیمکره‌ی مغز (معمولاً سمت چپ) به زبان اختصاص داده شده است. اما سیگنال‌ها به قسمت متناظر در طرف مقابل مغز نیز می‌روند، جایی که تُن و ریتم – “موسیقی گفتار” رمزگشایی می‌شوند.

موسیقی به طور گرافیکی نشان می‌دهد که درک شنوایی چقدر می‌تواند پیچیده و قدرتمند باشد.

تاثیر موسیقی بر مغز

ما اغلب به شدت تحت تأثیر ملودی، هارمونی و ریتم قرار داریم که نواحی گسترده‌ای از مغز، درگیر در حرکت، توجه، حافظه، احساسات و زبان، را به کار می‌گیرد. تأثیر موسیقی بر مغز برای توانبخشی پس از سکته‌ مغزی و جراحات مغزی و همچنین بهبود زندگی مبتلایان به اختلالات مغزی از اوتیسم گرفته تا بیماری آلزایمر، مورد استفاده قرار می‌گیرد.