شایع ترین اختلالات حرکتی

اصطلاح اختلالات حرکتی به گروهی از شرایط سیستم عصبی اطلاق می شود که باعث افزایش حرکات یا کاهش یا کندی حرکات می شود. این حرکات ممکن است ارادی یا غیر ارادی باشد.

انواع اختلالات حرکتی عبارتند از:

آتاکسی

این اختلال حرکتی بر بخشی از مغز که حرکت هماهنگ را کنترل می کند، تأثیر می گذارد. آتاکسی ممکن است باعث تعادل ناهماهنگ یا ناشیانه، گفتار یا حرکات اندام و سایر علائم شود. علل زیادی برای آتاکسی وجود دارد، از جمله اختلالات ژنتیکی و دژنراتیو. آتاکسی همچنین ممکن است به دلیل عفونت یا شرایط قابل درمان دیگری ایجاد شود.

دیستونی

در دیستونی، عضلات گردن به طور غیرارادی منقبض می شوند و باعث می شوند سر به یک طرف کشیده شود یا به جلو یا عقب متمایل شود. ممکن است لرزش وجود داشته باشد.

بیماری کره یا رقاصک

این بیماری با حرکات تکراری، کوتاه، نامنظم، تا حدودی سریع و غیر ارادی مشخص می شود. حرکات معمولاً صورت، دهان، تنه و اندام ها را درگیر می کند.

دیستونی

این وضعیت شامل انقباضات غیر ارادی عضلانی مداوم با حرکات پیچشی و تکراری است. دیستونی ممکن است کل بدن یا یک قسمت از بدن را درگیر کند.

اختلال حرکتی عملکردی

این وضعیت ممکن است شبیه هر یک از اختلالات حرکتی باشد. اختلال حرکتی عملکردی به دلیل بیماری عصبی نیست و قابل درمان است.

بیماری هانتینگتون

این یک بیماری ارثی و پیشرونده است که با آزمایش ژنتیک قابل تایید است. بیماری هانتینگتون دارای سه جزء است: حرکات کنترل نشده، مشکلات شناختی و شرایط روانی.

آتروفی سیستم چندگانه

این اختلال عصبی غیر معمول بر بسیاری از سیستم های مغزی تأثیر می گذارد و به تدریج بدتر می شود. آتروفی سیستم چندگانه باعث اختلال حرکتی، مانند آتاکسی یا پارکینسونیسم می شود. همچنین می تواند باعث کاهش فشار خون، اختلال در عملکرد مثانه و تحقق رویاها شود.

میوکلونوس

میوکلونوس واژه ای است که برای شرح دوره هایی از حرکات ناگهانی یا گرفتگی عضلانی غیرارادی که می توانند بخشی از بدن یا تمام بدن را درگیر کنند، مورد استفاده قرار میگیرد. میوکلونوس می تواند زمانی استراحت بیمار رخ دهد و با حرکت، هیجان یا تحریک نوری تشدید شود.

بیماری پارکینسون

این بیماری به آرامی پیشرونده باعث لرزش، سفتی عضلات، کندی یا کاهش حرکت یا عدم تعادل می شود. همچنین ممکن است علائم دیگری مانند کاهش حس بویایی، یبوست، انجام رویاها و کاهش قدرت شناختی را ایجاد کند که به حرکت مرتبط نیستند.

پارکینسونیسم

پارکینسونیسم یک اصطلاح کلی برای کندی حرکت همراه با سفتی، لرزش یا از دست دادن تعادل است. دلایل مختلفی وجود دارد. بیماری پارکینسون و برخی داروهای مسدودکننده دوپامین شایع ترین علل هستند. علل دیگر عبارتند از اختلالات دژنراتیو مانند آتروفی سیستم چندگانه و فلج فوق هسته ای پیشرونده. سکته مغزی یا ضربه های مکرر به سر نیز می تواند باعث پارکینسونیسم شود.

فلج فوق هسته ای پیشرونده

این یک اختلال عصبی نادر است که باعث مشکلاتی در راه رفتن، تعادل و حرکات چشم می شود. گاهی اوقات ممکن است شبیه بیماری پارکینسون باشد اما یک بیماری متفاوت است.

سندرم پاهای بی قرار

این اختلال حرکتی باعث ایجاد احساسات ناخوشایند در پاها هنگام استراحت یا دراز کشیدن می شود که اغلب با حرکت تسکین می یابد.

دیسکینزی دیررس

این وضعیت عصبی ناشی از استفاده طولانی مدت از داروهای خاصی است که برای درمان بیماری های روانپزشکی به نام داروهای اعصاب استفاده می شوند. دیسکینزی دیررس باعث حرکات تکراری و غیرارادی مانند گریمز کردن، پلک زدن چشم و سایر حرکات می شود.

سندرم تورت

این یک بیماری عصبی است که بین سال های کودکی و نوجوانی شروع می شود و با حرکات تکراری و صداهای صوتی همراه است.

لرزش

این اختلال حرکتی باعث لرزش ریتمیک قسمت هایی از بدن مانند دست ها، سر و یا سایر قسمت های بدن می شود. شایع ترین نوع آن لرزش اساسی است.

بیماری ویلسون

این یک اختلال نادر و ارثی است که باعث تجمع بیش از حد مس در بدن می شود و باعث مشکلات عصبی، دیستونی، لرزش، پارکینسونیسم یا آتاکسی می شود.