اختلالات عصبی چیست؟
اختلالات عصبی یکی از بیماریهای شایع است که بسیاری از افراد جهان را تحت تاثیر خود قرار داده است. اختلالات عصبی، بیماری سیستم عصبی مرکزی و محیطی – مغز، نخاع، اعصاب جمجمه ای و محیطی، سیستم عصبی خودمختار، ریشه های عصبی، صفحه عصبی عضلانی و ماهیچه ها هستند.
بیش از ۶۰۰ اختلال عصبی وجود دارد. رایج ترین آنها عبارتند از:
- بیماری های ناشی از ژن های معیوب، مانند دیستروفی عضلانی یا بیماری هانتینگتون
- بیماری های دژنراتیو مانند آلزایمر یا پارکینسون
- بیماری های رگ های خونی که مغز را تامین می کنند، مانند سکته مغزی
- مشکلات در رشد سیستم عصبی، مانند اسپینا بیفیدا
- آسیب مغزی یا نخاعی
- اختلالات تشنجی مانند صرع
- تومورهای مغزی
- عفونت ها مانند مننژیت
پیش آگهی اختلالات عصبی
پیش آگهی یک اختلال عصبی بسته به بیماری خاص می تواند به طور قابل توجهی تغییر کند. در مورد بیماری های دژنراتیو سیستم عصبی، مانند آلزایمر، ممکن است به مرور زمان کاملاً شدید شوند و در نهایت زندگی بیمار را به خطر بیندازند. برخی از بیماری های ژنتیکی نیز پیشرونده هستند، اما اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شوند، اغلب به طور موثر درمان می شوند.
در مورد اختلالات تشنجی مانند صرع، پیش آگهی معمولا بهتر است. یک بیمار مبتلا به صرع به طور کلی می تواند علائم خود را از طریق درمان مدیریت کند، اگرچه ممکن است چندین سال طول بکشد.
برخی از اشکال آسیب مغزی یا ستون فقرات، مانند بیماری های قلبی عروقی مانند سکته مغزی، تهدید کننده زندگی هستند. تومور مغزی گاهی اوقات می تواند خوش خیم باشد، اما اگر سرطانی باشد نیاز به درمان به موقع برای بهبود شانس زنده ماندن دارد.
علائم اختلالات عصبی
اختلالات عصبی می توانند طیف وسیعی از علائم را ایجاد کنند، از جمله:
- سردرد
- بی حسی یا از دست دادن قدرت در اندام
- سرگیجه
- غش و از دست دادن هوشیاری
- مشکلات حافظه
- مشکلات شناختی
- مشکلات گفتاری
- مشکلات بینایی
- لرزش، اسپاسم و انقباضات غیر ارادی
تشخیص اختلالات عصبی
آزمایشات پزشکی بسته به تأثیری که بیمار دارد ممکن است متفاوت باشد. تستهای متعددی برای ارزیابی وضعیت سیستم عصبی وجود دارد که بسته به آنچه که فرد میخواهد بررسی کند، مفیدتر هستند. موارد زیر باید برجسته شوند:
الکتروانسفالوگرام: به ویژه در تومورهای مغزی یا التهاب مغز یا نخاع مفید است.
آنژیوگرافی مغزی: برای تعیین محل بی نظمی عروقی در مغز استفاده می شود. آنها می توانند انسداد در رگ های خونی یا سکته مغزی باشند.
توموگرافی کامپیوتری: در تشخیص صرع، تومورها یا کیست های مغزی، آسیب مغزی در اثر آسیب و غیره بسیار موثر است.
رزونانس مغناطیسی: جزئیات اندام ها، بافت ها، اعصاب و استخوان ها را به پزشک نشان می دهد.
پونکسیون کمری: برای گرفتن نمونه مایع مغزی نخاعی و در نتیجه بررسی وجود خونریزی یا خونریزی مغزی.
آیا می توان از اختلالات عصبی پیشگیری کرد؟
در بسیاری از موارد، پیشگیری از اختلالات عصبی دشوار است، به خصوص زمانی که به دلیل عوامل ارثی باشد. با این حال، تعدادی از تغییرات سبک زندگی وجود دارد که می تواند خطر سکته مغزی را کاهش دهد و تصور می شود که خطر ابتلا به زوال عقل را در آینده کاهش دهد:
- تمرینات بدنی را به طور منظم انجام دهید.
- با همگام شدن با خانواده و دوستان و درگیر شدن در جامعه محلی خود از انزوای اجتماعی اجتناب کنید
- از مصرف الکل، تنباکو و مواد مخدر غیرقانونی خودداری کنید
- خواب خوب شبانه (۶ تا ۸ ساعت در روز)
- یک رژیم غذایی متعادل با مقدار زیادی میوه و سبزیجات حفظ کنید
- با استفاده از محافظت لازم در جاده یا هنگام انجام ورزش های شدید از آسیب های مغزی جلوگیری کنید
- اجتناب از عوامل خطر پزشکی مانند فشار خون بالا، کلسترول بالا، استرس، خستگی، چاقی یا دیابت
درمان اختلالات عصبی
درمان های متعددی برای اختلالات عصبی وجود دارد که بسته به شرایط می تواند متفاوت باشد. به طور معمول، درمان اصلی شامل توانبخشی عصبی است، که هدف آن بازیابی، به حداقل رساندن یا جبران نقص های عملکردی است که ممکن است بیمار داشته باشد.
در برخی موارد می توان برخی علائم را با دارو یا جراحی کاهش داد. در مجموع، هدف درمان بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به اختلال عصبی است تا بتوانند بیشترین استقلال ممکن را داشته باشند. در تمام اختلالات عصبی، تشخیص زودهنگام امری حیاتی است تا متخصص بتواند در هر مورد مناسب ترین درمان را ایجاد کند.