اضطراب به طرق مختلف بر همه افراد تأثیر می گذارد. گاهی اوقات، احساس ترس با گذشت زمان از بین نمی رود یا بدتر می شود. دارو درمانی و درمان‌های شناختی، جزو درمان قطعی اضطراب مطرح می‌شوند. داروهای زیادی برای درمان قطعی اضطراب فراگیر وجود دارند که به تشخیص و تجویز روانپزشک قابل مصرف هستند. همچنین جلسات روان درمانی و مشاوره و به کارگیری روش‌های شناختی می‌تواند در درمان قطعی اضطراب بسیار موثر عمل کند.

اضطراب چیست؟

اضطراب پاسخ طبیعی بدن به استرس است. اما اگر احساس اضطراب شدید است و حداقل ۶ ماه طول ادامه داشته است، ممکن است دچار اختلال اضطرابی باشید.

اضطراب عبارتند از احساس نگرانی، عصبی یا ترس در مورد یک رویداد یا موقعیت. اضطراب، واکنش طبیعی در برابر استرس است و به شما کمک می کند تا در یک وضعیت چالش برانگیز در محیط کار هوشیار باشید مثلا برای یک امتحان سخت، بیشتر بخوانید یا روی یک سخنرانی مهم تمرکز داشته باشید. به طور کلی به شما کمک می کند تا با موقعیت جدید کنار بیایید. ولی چنانچه تو روند کاری تان اختلال ایجاد کند، اضطراب می تواند مشکل زا باشد.

چه چیزی باعث اضطراب می شود؟

علت دقیق اضطراب مشخص نیست. اما این احتمال وجود دارد که ترکیبی از عوامل نقش داشته باشد. علل اضطراب ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سایر مسائل پزشکی مانند افسردگی یا دیابت
• بستگان درجه یک مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر
• نگرانی های زیست محیطی مانند کودک آزاری
• مصرف مواد
• موقعیت هایی مانند جراحی یا خطرات شغلی

علاوه بر این، محققان معتقدند که از مناطقی از مغز که مسئول کنترل ترس و ذخیره و بازیابی خاطرات عاطفی و مرتبط با ترس هستند، نشات می‌گیرد.

درمان اختلالات اضطرابی

درمان اختلالات اضطراب به نوع اختلال اضطراب و سابقه شخصی تان در مورد مشکلات سلامتی، خشونت یا احساسات شما بستگی دارد. اغلب روش های درمان شامل موارد زیر است:

• مشاوره
• دارو
• ترکیبی از مشاوره و دارو

روانپزشک به کمک روش های درمان شناختی رفتاری به شما کمک می کند تا الگوهای تفکر درباره پیرامون خود را تغییر دهید و نحوه واکنش خود را در موقعیت هایی که باعث ایجاد اضطراب می شود را تغییر دهید. هم چنین ممکن است روش هایی برای کاهش احساس اضطراب و بهبود رفتارهای ناشی از اضطراب مزمن را بیاموزید.

برخی از داروهای رایج دیگر اضطراب عبارتند از:

• مهارکننده های انتخابی جذب سروتونین (SSRIs). اسیتالوپرام، فلوکستین و پاروکستین SSRIهای رایج هستند.
• مهارکننده های انتخابی بازجذب نوراپی نفرین (SNRIs). دولوکستین و ونلافاکسین SNRIهای رایج هستند.
• داروهای ضد روان پریشی کوئتیاپین و آریپیپرازول از داروهای رایج ضد روان پریشی هستند.
• بنزودیازپین ها دیازپام و کلونازپام از بنزودیازپین های رایج هستند.
• داروهای ضد اضطراب. بوسپیرون یک ضد اضطراب رایج است.

چه داروهای طبیعی برای اضطراب استفاده می شود؟

تغییرات سبک زندگی می تواند به طور موثر بخشی از استرس و اضطرابی را که ممکن است هر روز با آن کنار بیایید تسکین دهد. بیشتر «درمان‌های» طبیعی شامل مراقبت از بدن و شرکت در فعالیت‌های سالم و در عین حال حذف فعالیت‌های ناسالم است. این شامل:

• خواب کافی
• مدیتیشن
• فعال ماندن و ورزش کردن
• خوردن یک رژیم غذایی سالم
• اجتناب از الکل
• اجتناب از کافئین
• اگر سیگار می کشید، سیگار را ترک کنید

اگر این تغییرات سبک زندگی راهی مثبت برای کمک به شما برای از بین بردن اضطراب به نظر می رسد، در مورد نحوه عملکرد هر کدام بخوانید – به علاوه، ایده های عالی بیشتری برای درمان اضطراب دریافت کنید.

اضطراب و افسردگی

اگر اختلال اضطرابی دارید، ممکن است افسردگی را نیز تجربه کنید. در حالی که اضطراب و افسردگی می توانند به طور جداگانه رخ دهند، بروز اختلالات سلامت روان با هم غیرعادی نیست. اضطراب می تواند نشانه ای از افسردگی بالینی یا شدید باشد. به همین ترتیب، بدتر شدن علائم افسردگی می تواند توسط یک اختلال اضطرابی ایجاد شود.

شما می توانید علائم هر دو بیماری را با بسیاری از درمان های مشابه مدیریت کنید: روان درمانی (مشاوره)، داروها، و تغییر سبک زندگی.

چگونه به کودکان مبتلا به اضطراب کمک کنیم؟

اضطراب در کودکان امری طبیعی و مورد انتظار است. با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، ۹٫۴٪ کودکان و نوجوانان ۳ تا ۱۷ ساله تشخیص اضطراب داشته اند.

در کودکی

وقتی بزرگ می‌شوند، باید از نگرانی‌ها و ترس‌هایی که در جوان‌تر بودن احساس می‌کردند، رشد کنند. اگر از دوری از والدین خود بترسند، ترس شدید و سایر علائم اضطرابی که در زندگی روزمره آنها اختلال ایجاد می کند، ممکن است به عنوان یک اختلال اضطراب در نظر گرفته شود. اضطراب در کودکان همچنین می تواند مزمن و پایدار شود و اضطراب کنترل نشده باعث می شود آنها از تعامل با همسالان یا اعضای خانواده خود اجتناب کنند.

علائم اختلال اضطراب در کودکان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• عصبانیت
• تحریک پذیری
• مشکل خواب
• احساس ترس
• خستگی
• سردرد
• دل درد

درمان اضطراب برای کودکان شامل درمان شناختی رفتاری (گفتار درمانی) و داروها است. درباره علائم اختلال اضطراب و تکنیک هایی برای کمک به آرام کردن اضطراب فرزندتان بیشتر بدانید.

چگونه به نوجوانان مبتلا به اضطراب کمک کنیم؟

نوجوانان ممکن است دلایل زیادی برای اضطراب داشته باشند. آزمون‌ها، ورود به دانشگاه و اولین قرارها همگی در این سال‌های مهم ظاهر می‌شوند. اما نوجوانانی که احساس اضطراب می کنند یا علائم اضطراب را به طور مکرر تجربه می کنند، ممکن است دچار اختلال اضطرابی باشند.

علائم اضطراب در نوجوانان ممکن است شامل عصبی بودن، خجالتی بودن، رفتارهای انزوا طلبانه و اجتناب باشد. به همین ترتیب، اضطراب در نوجوانان ممکن است منجر به رفتارهای غیرعادی شود. برای مثال، آنها ممکن است رفتار کنند، در مدرسه عملکرد ضعیفی داشته باشند، رویدادهای اجتماعی را نادیده بگیرند و حتی درگیر مصرف مواد یا الکل شوند.

در برخی از نوجوانان، افسردگی ممکن است با اضطراب همراه باشد. تشخیص هر دو بیماری ضروری است تا درمان آنها بتواند مشکلات اساسی را برطرف کند و به تسکین علائم کمک کند. رایج ترین درمان های اضطراب در نوجوانان، گفتار درمانی و دارو درمانی است. این درمان ها همچنین به رفع علائم افسردگی کمک می کند.

اضطراب و استرس

استرس و اضطراب با هم مرتبط، ولی متفاوت هستند. استرس یک واکنش معمولی و سالم به یک رویداد قابل شناسایی است که شما را عصبی می کند.  با از بین رفتن محرک، استرس از بین می رود. از سوی دیگر، اضطراب فراتر از هر محرکی ادامه دارد و ممکن است بدون یک محرک شناخته شده وجود داشته باشد. ممکن است فردی برای رفع اضطراب نیاز به درمان داشته باشد.

هم اضطراب و هم استرس به خوبی به فعالیت بدنی، بهداشت خواب خوب و یک رژیم غذایی متعادل پاسخ می دهند. اما اگر اضطراب و استرس شما به خوبی پاسخ نمی‌دهد و احساس می‌کنید عملکرد روزانه‌تان مختل شده است، یک متخصص سلامت روان می‌تواند به شما در تعیین یک برنامه درمانی کمک کند.

علائم فیزیکی اضطراب

هنگامی که علائم اضطراب را تجربه می کنید، می توانند به صورت علائم فیزیکی مانند:

• سرگیجه
• خستگی
• تپش قلب
• درد و تنش عضلانی
• تکان دادن
• دهان خشک
• تعرق مفرط
• معده درد
• سردرد
• بیخوابی

نه استرس و نه اضطراب همیشه بد نیستند. اما اگر این احساسات پایدار شوند، می توانند در زندگی روزمره اختلال ایجاد کنند. در این صورت، مهم است که تحت درمان قرار بگیرید.

چشم انداز بلندمدت افراد مبتلا به افسردگی و اضطراب درمان نشده شامل مسائل سلامتی مزمن مانند بیماری قلبی است. باید آموخت که چرا اضطراب و استرس رخ می دهد و چگونه می توانید شرایط را مدیریت کنید.

اضطراب و الکل

اگر اغلب مضطرب هستید، ممکن است تصمیم بگیرید که برای آرام کردن اعصابتان نوشیدنی میل کنید. از این گذشته، الکل یک آرام بخش است. علاوه بر این، می تواند فعالیت سیستم عصبی مرکزی را کاهش دهد، که ممکن است به شما کمک کند احساس آرامش بیشتری داشته باشید.

برخی از افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی به طور منظم از الکل یا سایر مواد مخدر استفاده می کنند تا احساس بهتری داشته باشند و وابستگی و اعتیاد ایجاد کنند. ممکن است قبل از اینکه پزشکان بتوانند اضطراب را برطرف کنند، درمان مشکل الکل یا مواد مخدر ضروری باشد. اما استفاده مزمن یا طولانی مدت در نهایت می تواند وضعیت را بدتر کند.

آیا غذاها می توانند اضطراب را درمان کنند؟

پزشکان معمولا از دارو درمانی و گفتگو درمانی برای درمان اضطراب استفاده می کنند. اما تغییرات سبک زندگی، مانند خواب کافی و ورزش منظم نیز می تواند کمک کننده باشد. علاوه بر این، برخی تحقیقات نشان می‌دهد که اگر مکرراً اضطراب دارید، غذاهایی که می‌خورید ممکن است تأثیر مفیدی بر مغز شما داشته باشد. این غذاها عبارتند از:

• دانه های کتان و چیا
• ماهی های چرب مانند ماهی خال مخالی و سالمون
• زردچوبه
• ویتامین دی
• منیزیم
• تریپتوفان

درباره اینکه چگونه این غذاها می توانند سلامت مغز شما را تقویت کرده و اضطراب شما را کاهش دهند، بیشتر بخوانید.

پیشگیری از اضطراب

راه های زیادی برای پیشگیری از اضطراب و علائم آن وجود دارد. لطفا گزینه های زیر را ببینید:

اجتناب: دوری از افراد، مکان ها و موقعیت ها می تواند استرس و اضطراب شما را کاهش دهد. اما این یک استراتژی کوتاه مدت خواهد بود. در درازمدت، اگر تحت درمان قرار بگیرید، بهتر است تا دیگر نیازی به اجتناب از محرک نداشته باشید.
مدیریت استرس و ذهن آگاهی: تمرین مدیریت استرس و تمرکز حواس از استرس جلوگیری می کند.
کافئین را محدود کنید: کافئین می تواند علائم اضطراب را بدتر کند.
درمان: صحبت کردن با یک درمانگر می تواند به شما کمک کند تا راه های موثرتری برای مقابله با ترس ها و استرس هایی که منجر به اضطراب می شوند ایجاد کنید.
در مورد داروهای خود با پزشک صحبت کنید. صحبت منظم با پزشک در مورد دوز، اثربخشی و عوارض جانبی داروهای خود، تضمین می کند که هر وضعیت سلامتی به اندازه کافی درمان می شود و برای هر گونه عوارض جانبی احتمالی مرتبط با اضطراب نظارت می شود.